Türkiye Barolar Birliği Dergisi 143.Sayı

300 4708 Sayılı Kanun Çerçevesinde Yapı Denetim Kuruluşunun İş Sağlığı ve Güvenliği Sorumluluğu yükümlülük arasında uygun nedensellik bağının bulunduğu iddiası- nın sahibi davacı tarafından delillendirilmesi gerekir. Olağanüstü du- rumlar ve mücbir sebep hali, somut olayın özelliklerine göre denetim ödevinin yapılmaması ya da noksan yapılmasıyla, zarar verici olayın meydana gelmesi arasındaki nedensellik bağını ortadan kaldırıcı özel- lik arz edebilir. 35 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu hükümlerince, iş kazası ve meslek hastalığı, sigortalı ve işveren dışın- daki üçüncü kişinin kusuruyla meydana gelmiş ise, Sosyal Güvenlik Kurumu’nca sigortalıya veya hak sahiplerine yapılacak ödemeler, ka- nunda belirli miktarla sınırlı olmak üzere, zarar verici olay tarihinden itibaren on yıllık zamanaşımı süresine tabi olarak, kamu hukuku ka- rakterli rücu davası konusu yapılabilecektir. 36 Üçüncü kişi, iş kazasına uğrayan sigortalı ve sosyal sigorta ilişkisi içinde bulunduğu işveren dışında kalan tüm kişileri ifade etmektedir. 37 Bu noktada üçüncü kişi konumunda kabul edilmesi gereken yapı denetim kuruluşu ve görevli saha denetim çalışanı, iş sağlığı ve güvenliğine ilişkin yükümlülüğün- deki özen borcunu ihlaliyle yapı inşasında meydana gelen zarar verici 35 Yılmaz, Hukuki Sorumluluk, s. 197; Duman, s. 216. 36 Rücu davalarında üçüncü kişinin sorumluluğuna ilişkin detaylı bilgi için bkz. Ali Güzel/ Ali Rıza Okur/ Nurşen Caniklioğlu, Sosyal Güvenlik Hukuku, Beta Yayınevi, Yenilenmiş 17. Baskı, İstanbul 2018, s. 425; Yılmaz, s. 186; Yusuf Alper, Türk Sosyal Güvenlik Sistemi Sosyal Sigortalar Hukuku, Dora Yayınevi, 9. Baskı, Bursa, 2018, s. 300; Fehim Üçışık, Sosyal Güvenlik Hukuku, Ötüken Yayınevi, İstanbul 2016, s. 202; Müjdat Şakar, Sosyal Sigorta Uygulaması, Beta Yayınevi, 12. Baskı, İstanbul 2017, s. 218; 5510 sayılı Kanunun 21. maddesinin birinci ve dördüncü fıkra hükümlerine göre işverenle üçüncü kişiye yönelik birlikte açılan rücu davasındaki müteselsil sorumluluk esasları için bkz. Şükran Ertürk, “Sosyal Sigortaların Genel Hükümleri ve Türleri”, Yargıtay’ın İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Kararlarının Değerlendirilmesi 2016 , Seminer Ankara, 01-02 Aralık 2017, Onikilevha Yayıncılık, İstanbul, 2018, s. 876; Ercan Turan, “5510 sayılı Yasa Kapsamında Rücuan Tazminat Davaları”, Sicil Hukuk Dergisi , Eylül 2009, Y. 4, S. 15, s. 197; Rücu başvurusunun hukuki niteliğinin halefiyet kuralına dayalı olup olmadığına ilişkin bkz. Aydın Başbuğ/Mehtap Yücel Bodur, İş Hukuku, 5. Baskı, Beta Yayınevi, İstanbul, 2018, s. 492. 37 Can Tuncay/Ömer Ekmekçi, Sosyal Güvenlik Hukuku Dersleri, Yenilenmiş 19. Bası, İstanbul, 2017, s. 432; Kadir Arıcı, Türk Sosyal Güvenlik Hukuku, Gazi Kitapevi, Ankara, 2015, s. 342; Sami Narter, İş Sağlığı ve Güvenliği Hukukunda İdari, Cezai ve Hukuki Sorumluluklar, 2. Baskı, Adalet Yayınevi, Ankara 2018, s. 369; Orhan Ersun Civan, “İş Kazası veya Meslek Hastalığından Doğan Rücu Hakkının Hukuki Niteliği ve Sosyal Güvenlik Kurumu Karşısında Sorumluluğun Koşulları”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi , Cilt. 64, Sayı. 3 , Y. 2015, s. 577.