Türkiye Barolar Birliği Dergisi 143.Sayı

410 Federal Almanya Örneğinde AB Adalet Divanı Kararlarının Kesin Hüküm Karakterine ... kabul etmektedir. Sosyal Mahkeme Kanun §179, 2. ıkrasında söz konu- su yargılamanın iadesi nedeninin farklı koşullara tabi olan iptal yahut yargılamanın iadesi davası ile bağlantısı konusu açık bırakılmıştır. Bu kısa bakış, AB Adalet Divanı kararı ertesinde ulusal hukuk seviyesin- de yargılamanın iadesinin mümkün olup olmadığı konusunun Alman hukukunda sadece ceza usul ve hukuk usul kanunu muvacehesinde ele alınmasının mümkün olduğunu, diğer usul kanunlarının hukuk usul kanununa gönderme yaptığını ortaya koymaktadır. 2 –Ceza usul hukuku Ceza prosedüründe yargılamanın iadesi nedenleri ağırlıklı olarak Ceza Usul Kanunu §§359 Nr.1-6, 362 Nr.1-4’de yer almaktadır. Listede yapılan düzenlemeye bir göz atma bu nedenlerin bütünüyle kesin hü- küm karakterine sahip ulusal mahkeme kararının sonraki AB Adalet Divanı kararına aykırılığı bağlamında karşımıza çıkan nedenlere uy- madığını göstermektedir. Bu bağlamda ne sahte bir belge (Ceza Usul Kanunu §§359 Nr.1, 362 Nr.1), ne de tanıklar yahut yargıçlar tarafın- dan yapılan usul hukuku ihlâlleri söz konusudur. AB Adalet Divanı kararının kesin hüküm karakterine sahip ulusal mahkeme kararının ortadan kalkmasına yol açmaması da bu çerçevede Ceza Usul Kanunu §399 Nr.4 uygulanmasını mümkün kılmamaktadır. Ceza Usul Kanunu §359 Nr.5’de pratikte karşımıza çıkan en önem- li yargılamanın iadesi nedeni öngörülmektedir. Buna göre mahkûm olan lehine yeni olayların veya kanıtların getirilmesi halinde yargıla- manın iadesi caiz kabul edilmektedir. Mantıki olarak ulusal mahkeme kararına uymayan AB-Adalet Divanı kararı yeni bir durum ve bu ne- denle yeni bir olay olarak görülebilir. Hukuki değerlendirme konusu olan hukuki olayların Ceza Usul Kanunu §359 Nr.5’in kapsamına gir- mediği konusunda bir mutabakat bulunmaktadır. 2 Bu nedenle içtihat değişiklikleri ve yeni ortaya çıkan hukuki hatalar yargılamanın iadesi nedeni olarak görülmemektedir. 3 Bu durum kesin hükümlerin hukuki barışı sağlama fonksiyonu ile açıklanmaktadır. 2 Wilhelm Schmidt, “Strafprozessordnung §§430-444”, bknz.: Rolf Hannich (Hrsg.), Karlsruher Kommentar zur Strafprozessordnung, 7.Aufl. 2013, §359 StPO, Rn.19 3 Helmut Frister, “Wiederaufnahme zugunsten des Verurteilten”, bknz.: Jürgen Wolter, (Hrsg.). Systematischer Kommentar zur Strafprozessordnung, 4Aufl. 2016, §359 StPO, Rn.38 vd.