Türkiye Barolar Birliği Dergisi 143.Sayı

413 TBB Dergisi 2019 (143) A. Füsun ARSAVA kararlar (AB Adalet Divanı kararları gibi) Hukuk Usul Kanunu §580 Nr.7, b-bendi düzenlemesinin konusu değildir. 6 Hukuk Usul Kanunu §580, Nr.8, 2006’da ikinci yargı reformu ka- nunu olarak Hukuk Usulü Kanunu’na girmiştir. Söz konusu hüküm –Ceza Usul Kanunu’nun örnek teşkil eden §359 Nr.6’sına paralel ola- rak- AİHM’nin AİHK’nın ihlâlini saptaması ve tartışma konusu ke- sin hüküm karakterli ulusal mahkeme kararının AİHK ihlâline istinat etmesi koşulu ile yargılamanın iadesini kabul etmiştir. Söz konusu hükümde açık şekilde AİHM’den söz edilmesi nedeniyle hükmün AB Adalet Divanı kararlarını kapsayan yorum alanı bıraktığını söylemek mümkün değildir. Federal Alman Anayasa Mahkemesi Kanunu §79, 1.fıkrası sadece ceza kararları bakımından yargılamanın iadesini ka- bul etmektedir. Bu durum ilk bakışta özel hukukta AB Adalet Divanı kararları bağlamında yargılamanın iadesinin kabul edilmediğini gös- termektedir. III – AB Hukuku Ortaya çıkan tablo bu sonucun AB hukuku ile bağdaşıp bağdaş- madığı sorusunu gündeme taşımaktadır. Bu sorunun cevabı için ön- celikle uygulanan AB hukukunun yargılamanın iadesini isteyip is- temediğinin cevaplandırılması gerekmektedir. 7 AB hukukunda da kesin hükümlere hukuk barışını temin etme fonksiyonu tanınmakta- dır. AB Adalet Divanı sürekli içtihatında üye devletlerin Birlik Hu- kukuna aykırı kesin hüküm karakterli ulusal mahkeme kararlarının geçerliliğini engellemekle yükümlü olmadığını vurgulamaktadır. 8 AB Anlaşması’nın 19. madde, 1. fıkrasından Temel Haklar Şartı’nın 47. maddesi ile bağlantılı olarak hukuki himayenin başka bir şekilde sağ- lanmasının mümkün olduğu durumlarda mevcut ulusal hukuki araç- ları genişletme konusunda üye devletlerin bir yükümlülüğü bulunma- dığı sonucu istihraç edilmektedir. 9 Geçmişte birçok kez bu prensibe 6 Gert Meier, “Anmerkung”, EuR, 1976, s.158 vd. s.161 7 Dörte Poelzig, “Die Aufhebung rechtskräftiger zivilgerichtlicher Urteile unter dem Einfluss des Europäischen Gemeinschaftsrechts”, JZ, 2007, s.858,860 vd. 8 Michael Köber/Stefanie Schmahl. “Durchbrechung der Rechtskraft nationaler Gerichtsentscheidungen zu Gunsten der Effektivität des Unionsrechts?”, EuZW, 2010, s.927 vd. 9 Kanun sözcüsü Niilo Jääskinen’in 23.04.2015 tarihli nihai talebi için bknz. Rs.C- 69/14 (Drago ș Constantin Târ ș ia gegen Statul român , Rn.28