Türkiye Barolar Birliği Dergisi 143.Sayı

419 TBB Dergisi 2019 (143) A. Füsun ARSAVA hukuk yollarının tüketilmemiş olması nedeniyle Ceza Usul Kanunu §359 nr.6’nın ve Hukuk Usul Kanunu §580 Nr.8’inin AB Adalet Diva- nı kararları bakımından paralel uygulanması mümkün olmayacaktır. Böyle bir durumda AİHM kararları ile AB Adalet Divanı kararlarının aynı şekilde muamele görmesi mümkün olmayacaktır. İkinci olasılıkta farklı bir değerlendirme söz konusudur. Zira uyuşmazlığa AB Adalet Divanı’nın yavaşlığı veya ulusal mahkemenin AB Adalet Divanı’na başvuru mükellefiyetinin ihlâli yol açmaktadır. Diğer bir ifade ile iki mahkeme kararı arasındaki uyuşmazlığın sorumluluğunun böyle bir durumda dava tarafına yüklenmesi mümkün değildir. Ön karar baş- vuru mükellefiyetinin ihlâline karşı açılması mümkün olan anayasaya şikâyeti davasının böyle bir durumda da açılması mümkündür. 23 Fe- deral Alman Anayasa Mahkemesi anayasa şikâyeti davası sonucunda kararı iptal edebilir veya davayı reddedebilir. 24 Oldukça istisnai olan bu durumda Birlik hukukunun etkinliğinin zarar görmemesi nedeni ile yargılamanın iadesine gerek görülmemektedir. AİHM ve AB Adalet Divanı’nın usul hukuklarının birbirinden çok farklı olması iki mahkemenin kararlarının mukayesesine izin ver- memektedir. Äquivalenz prensibi bu nedenle Ceza Usul Kanunu’nun §359 Nr.6’sı ve Hukuk Usul Kanunu’nun §580 Nr.8’i muvacehesinde AB Adalet Divanı ve AİHM kararlarının eşit muamele edilmesini ge- rektirmemektedir. 2 – Anayasa Mahkemesi a - Anayasa Mahkemesi Kanunu §79 Kesin hüküm karakterli kararlara anayasa mahkemesi kararlarının etkisi Alman Anayasa Mahkemesi Kanunu §79’da düzenlenmektedir. Anayasa Mahkemesi Kanunu’nun anayasa şikâyeti davasında mahke- me kararının kaldırılmasına izin veren §95, 2.fıkra hükmü bir istisna olarak sadece anayasa şikâyeti davası açan bakımından hüküm ve so- nuç doğurmaktadır. Anayasa Mahkemesi Kanunu’nun §79’da öngö- rülen koşullarla Anayasa Mahkemesi kararları istisnai olarak üçüncü 23 Ulrich Karpenstein, “Das Vorabentscheidungsverfahren” , bknz.: Stefan Leible/ Jörg Philipp Terhechte (Hrsg.), Europäisches Rechtsschutz– und Verfahrensrecht, 2014, §8, Rn.74 vd. 24 Federal Alman Anayasa Mahkemesi Kanunu §95, fık.2