Türkiye Barolar Birliği Dergisi 143.Sayı

43 TBB Dergisi 2019 (143) Sıla TATLIDİL rekmektedir. İncelendiğimiz kararlarda tazminata ilişkin olarak “genel mahkemelerde dava açılmasına muhtar olmasına” şeklinde yol gösteren bir ibareye rastlamadık. Anlayabildiğimiz kadarıyla Mahkeme, inceledi- ğimiz kararlarda ihlal tespitini yeterli görmüş olmalıdır. Buna karşılık hakkı ihlal edilen başvurucu lehine genel hükümlere göre harçları ve vekâlet ücreti gibi yargılama giderlerine hükmetmektedir. VI. 6384 sayılı Kanun’a Eklenen “Geçici Madde 2” Aşaması a) Yukarıda da belirtildiği gibi davaların yargı mercileri önünde zaman içerisinde uzaması, sürüncemede kalması, başta gelen şikâyet konularından biridir. Bu tür ihlaller nedeniyle AİHM’e açılmış dava- ların mahkemeyi adeta bloke etmesi, gerek AİHM’i ve gerekse bu da- valara muhatap olan ülkeleri bir çare bulma arayışına yöneltmiştir. 134 İşte 09.01.2013 tarih ve 6384 sayılı Avrupa İnsan Hakları Mahkeme- sine Yapılmış Bazı Başvuruların Tazminat Ödenmek Suretiyle Çözü- müne Dair Kanun, bu ihtiyacı karşılamak üzere çıkarılmış olsa gerek. Nitekim adı geçen Kanun’un kapsam maddesinde bu durum açıkça ifade edilmektedir: “Bu Kanun; a) Ceza hukuku kapsamındaki soruşturma ve kovuşturmalar ile özel hukuk ve idare hukuku kapsamındaki yargılama- ların makul sürede sonuçlandırılmadığı, b) Mahkeme kararlarının geç veya eksik icra edildiği ya da hiç icra edilmediği, iddiasıyla Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne yapılmış başvuruları kapsar.” 6384 sayılı Kanun, 19 Ocak 2013 tarih ve 28533 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girmiştir. Bu yasada öngörülen başvuruları kabul edip karara bağla- mak üzere de “İnsan Hakları Tazminat Komisyonu” oluşturulmuştur. Bu Komisyonun AİHM’in yükünü hafifletme işlevi yerine getireceği ve bundan da Strasburg organlarının memnuniyet duyduğu söylene- bilir. Ancak, 7145- 25.7.2018 gün ve 7145 sayılı Kanun’un 20. maddesi 6384 sayılı Kanun’a, onun amaç ve kapsamını aşan geçici bir madde ekleyerek (Geçici Madde 2), aynı uygulamayı iç hukukta AYM’e yapı- lacak bireysel başvurulara da teşmil etmiş bulunmaktadır. Geçici mad- de 2, başlığı ile birlikte aynen şöyledir: “Anayasa Mahkemesi’nde bulunan bazı bireysel başvurular hak- 134 Kaşıkara, s. 243.