Türkiye Barolar Birliği Dergisi 143.Sayı

423 TBB Dergisi 2019 (143) A. Füsun ARSAVA yese edilebilirlik bağlamında da sadece geçmişe dönük etki gösteren Divan kararları bakımından paralelliğin kabul edilmesi mümkündür. bb) İhlâl davası AB Adalet Divanı’nın diğer davalarda verdiği kararların Federal Alman Anayasa Mahkemesi Kanunu §79’da düzenlenen diğer dava- larla mukayese edilebilirliğinin olup olmadığı cevaplandırılması zor bir konu olarak karşımıza çıkmaktadır. İhlâl davalarında Divan üye devletlerin AB hukukundan doğan mükellefiyetlerini (primer yahut sekunder hukuktan doğan) ihlâl edip etmediklerini karara bağlar. Fe- deral Anayasa Mahkemesi Kanunu’nun normların geçerliliği ve yo- rumuna ilişkin düzenleme içeren §79’unun ihlâl davası ile mukayese edilebilirliği ihlâl davasının da normlarla bağlantılı olmasından ileri gelmektedir. İhlâl davalarında tipik olan AB Adalet Divanı’nın ulusal hukukun AB hukukuna aykırı olduğunu tespit etmesidir. Bu sapta- ma AB Adalet Divanı’nın bir üst mahkeme olmaması nedeni ile ulusal hukukun geçersizliği sonucunu doğurmaz. Üye devletler ihlâl davası sonucu yapılan tespitin gereğini iç hukukta yerine getirmekle mükel- leftir (AB’nin Çalışma Usulleri Hakkındaki Sözleşme 260. madde, 1. fıkrası). Bunun anlamı AB hukukuna aykırı ulusal hukukun iptal edil- mesi yahut değiştirilmesi ve bu işlemler gerçekleşinceye kadar uygu- lanmamasıdır. 29 AB’nin Çalışma Usulleri Hakkında Sözleşme’nin 260. madde, 1. fıkrasının Birlik hukukuna aykırı ulusal hukukun neden olduğu sonuçları ortadan kaldırmakla ilgili bir yükümlülük öngörüp görmediği konusu tartışmalıdır. 30 Bu durumun kabul edilmesi halin- de AB’nin Çalışma Usulleri Hakkındaki Sözleşme’nin 260. maddesin- den yargılamanın iadesi hakkının istihraç edilmesi mümkün olacak- tır. AB hukukunun ihlalinden doğan sonuçların ortadan kaldırılması iddiasının reddedilmesi halinde ise hâkim olan görüş muvacehesin- de Äquivalenz prensibine göre Federal Alman Anayasa Mahkemesi Kanunu’nun normların anayasaya aykırılığını saptayan kararlarla ilgili §79 ihlâl davalarına uyarlanacaktır. Ulusal hukukun Birlik hu- 29 Wolfram Cremer, “Kommentierung der Artikel 260 AEUV”, EUV/AEUV, Christi- an Callies/Matthias Ruffert (Hrsg.), 5.Aufl. 2016, Rn.5 30 Ulrich Karpenstein, “Kommentierung der Artikel 260 AEUV”, Das Recht der Europäischen Union, Eberhard Grabitz/Meinhard Hilf/Martin Nettesheim (Hrsg.), Rn.12 vd.