Türkiye Barolar Birliği Dergisi 143.Sayı

426 Federal Almanya Örneğinde AB Adalet Divanı Kararlarının Kesin Hüküm Karakterine ... AB hukukuna aykırılığının ön karardan yeterli açıklıkta istihraç edil- mesi koşuluna bağlıdır. Ön karar başvurusunda bulunan mahkeme Adalet Divanı Statüsü 94. madde, b-bendine göre ulusal hukukun ilgili hükümlerini başvurusuna eklemek ve yorumlanacak Birlik hukuku ve ulusal düzenleme arasındaki bağlantıyı açıklamak zorundadır. Yorum kararında bu nedenle kural olarak hangi ulusal düzenlemenin direk- tifi iç hukukta düzenlediği ortaya konulmaktadır. Ön kararın hüküm fıkrasında da ilgili ulusal düzenlemeye gönderme yapılır. 32 AB Adalet Divanı ulusal mahkemede derdest davaya hizmet eden bir cevap ver- mek için çaba sarf eder. Bu şekilde ulusal mahkemede derdest davaya esas olan hukuki düzenleme bakımından AB Adalet Divanı kararın- dan kural olarak açık bir sonuç elde edilmiş olur. Ön karar prosedürü sonunda verilen karar Alman hukukuna iliş- kin olduğu takdirde Federal Alman Anayasa Mahkemesi Kanunu §79 ile bir mukayese edilebilirlik durumu kabul edilmektedir. Ön karar prosedür sonucu verilen yorum kararı buna karşılık diğer ulusal hu- kuk düzenlerine ilişkin olduğu takdirde kararda Alman hukukunun uygulanamayacağı hususunda yeterli bir dayanak olup olmadığı de- taylı bir inceleme konusu yapılır. 33 Yargılamanın iadesinin caiz olduğu durumlarda ön karar muvacehesinde Alman hukuk düzeninde de Al- man hukukunun uygulanmaması iddiasının ileri sürülebilmesi müm- kündür. Bunun dışında Ceza Usul Kanunu §368 ile bağlantılı olarak Federal Alman Anayasa Mahkemesi Kanunu §79’a göre yargılamanın iadesi kabul edilmemektedir. Diğer hukuk dalları bakımından Hukuk Usul Kanunu §767 çerçevesinde gerekli itirazların yapılması müm- kündür. Dava taraflarının genel iddiaları bu bağlamda yeterli değil- dir. Sonuç olarak ortaya çıkan tablo AB Adalet Divanı’nın kararlarının birçoğunun Federal Alman Anayasa Mahkemesi Kanunu §79’a göre cereyan eden davalarda verilen kararlarla mukayese edilebilir olduğu- nu göstermektedir. Äqivalenz prensibi bu nedenle yukarıda zikredilen durumlarda AB Adalet Divanı kararlarına uygun bir geçerlilik sağlan- masını icap ettirmektedir. 32 Örnek olarak bknz. EuGH, 15.10.2015 tarihli karar, Rs. C-216/14 (Covaci), ECLI:EU: C:2015:686, Rn.69 33 Jens Jokisch, Gemeinschaftsrecht und Strafverfahren, 2000, s.227 vd.