Türkiye Barolar Birliği Dergisi 144.Sayı

240 Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun Tedbir Nafakasına Dair 25.10.2018 Tarihli ve ... hâlde, ev işlerinin yürütülmesi, kazanç sağlamak amacıyla yapılan çalış- mayla eşit tutulmalı ve yaşam standardının hesaplanmasında ev işleri- nin yapılmasının karşılığındaki bir tutar, gelir olarak hesaplanmalıdır. 88 Boşanma, ayrılık ya da evliliğin iptali davası öncesinde tek bir evde yaşayan eşlerin, dava süresince iki farklı evde yaşaması doğal olarak masrafları artırır ve bu durum çoğu kez eşlerin bir arada yaşar- ken sahip olduklarının altında bir standartta yaşamasını gerektirir. Bu nedenle, her zaman için eşin dava açılmadan önceki yaşam standardı- nı sağlanabilmesi mümkün değildir. Böyle durumlarda, lehine tedbir nafakasına hükmedilen eşe, aleyhine tedbir nafakasına hükmedilen eş ile aynı yaşam standardını sağlayacak bir nafakaya hükmedilmesi ge- rekli ve yeterlidir. 89 İstisnaî olarak bir eş lehine onun dava açılmadan önceki yaşam standardının üzerinde bir yaşam sürmesini sağlayacak miktarda nafakaya da hükmedilebilir. Örneğin, eşler birlikte yaşarken, ileride yapacakları yatırımları ya da ödenecek borçları göz önünde bu- lundurarak tasarruf etmiş ve yaşam standartlarını buna göre şekillen- dirmişse, dava açıldıktan sonra eş lehine bu yaşam standardının üze- rinde bir yaşam sağlayacak miktarda nafakaya hükmedilebilir. 90 Aynı şekilde, dava açılmadan önceki yakın bir tarihte eşlerden biri çalışma- ya başlamış ya da eşin kariyerinde önemli bir ilerleme gerçekleşmiş- se, önceki yaşam standardına nazaran daha iyi bir yaşam standardı dikkate alınabilir. 91 Eşlerin dava açıldıktan sonra ayrı hanelerde yaşa- masının ortaya çıkardığı ek gelirlere, eşler eşit oranda katlanmalıdır. 92 Her iki eşin gelirinin toplamı, her iki eşin önceki yaşam standardını sağlamıyorsa, eksik kalan kısım eşler arasında dağıtılır. 93 D. Tedbir Nafakasının Süresi, Değiştirilmesi ve Sona Ermesi 1. Tedbir Nafakasının Süresi Tedbir nafakasının hukukî dayanağını oluşturan Türk Medenî Kanunu’nun 169. maddesinde, hâkimin, boşanma veya ayrılık “ dava- 88 Schwenzer/Büchler, FamKomm Art. 125 ZGB, N. 7. 89 Freiburghaus, CHK Art. 125 ZGB, N. 6. 90 Schwenzer/Büchler, FamKomm Art. 125 ZGB, N. 8; Freiburghaus, CHK Art. 125 ZGB, N. 8. 91 Freiburghaus, CHK Art. 125 ZGB, N. 8. 92 Schwander, OFK Art. 276 ZPO, N. 6; Dolge, Art. 276 ZPO, N. 9. 93 Sutter-Somm/Stanischewski, Art. 276 ZPO, N. 16.