Türkiye Barolar Birliği Dergisi 144.Sayı

372 Hekimin Kusurunun Değerlendirilmesi lıklı ya da sağlıksız bir çocuğun doğumu, gebeliğin önlenebilme fır- satının yitirilmiş olması, tedavi olma ya da yaşama şansının yitirilmiş olması vb. durumlarda da hekimin, gerekli müdahaleyi, gerektiği za- manda yapmaması nedeniyle ortaya çıkan tıbbi uygulama hataları söz konusudur. 2. Eksik Ön Muayene ve Yetersiz Hasta Öyküsü Alma Hastanın genel sağlık durumunun yanında özellik arz eden ya- pısının da tanınabilmesi açısından, öncelikle öyküsünün alınması ve teşhise yönelik muayene edilmesi son derece önemlidir. Tanıyı ko- yabilmedeki en basit ancak en önemli öğelerden biri hastanın etkin ve detaylı hasta öyküsü almak, bu bilgilerden yola çıkarak belirtileri birleştirebilmektir. Bu konuda, özenli, dikkatli ve becerikli olunmadı- ğı takdirde yanlış bir tanı konulması söz konusu olabilecektir. Hekim sadece hastadan duyduklarına göre hareket etmemeli ama duydukla- rını da tamamen göz ardı etmemelidir. 41 Örneğin, hekim hastayı, aile- sinde şeker hastalığı ya da tansiyon problemi olup olmadığı yolunda sorguladığında ve olumsuz yanıt aldığında, yine de tedbirli olması, tetkik ve araştırmalar ile hastadan aldığı bilgileri teyit etmesi ve daha sonra müdahalede bulunması gerekir. Önemli sonuçlar doğurabilecek durumlarda, hekimin sadece hastanın verdiği bilgiye güvenerek tıbbi müdahalede bulunmasının ya da bulunmamasının bir zarara sebep ol- ması halinde, hekimin sorumluluğu söz konusu olacaktır. Aynı şekil- de, olumsuz sonuçların meydana gelmemesi ve hastanın zarar görme- mesi için tedaviye başlamadan önce özellikle bazı testlerin yapılması gerekebilir; penisilin ya da alerji testi 42 gibi. 3. Hastanın Vücudunda Yabancı Madde Unutulması Cerrahi amaçlı tıbbi müdahaleler sonrasında, hastaların vücutla- rında sargı bezi, tampon, pens, sünger gibi ameliyatta kullanılan alet 41 Giurelli v. Girgis (1980) 24 SASR 264 (White J.): “Hekimin hastayı dinlememesi ve ifade etmeye çalıştığı belirtiler (semptomlar) üzerinde yeterince araştırma yap- maması hekimin ihmali olarak kabul edilmiştir”; Schwartz v. United States, 230 F Supp.536 (ED Pa 1964) “Hekimin, önemsemediği ve dikkate almadığı hastalık şikâyetlerinin daha sonra kanser teşhisi ile neticelenmesi, hekimin tıbbi uygulama hatasıdır”. Giesen, s. 127. 42 Robinson v. Post Office (1974) 2 ALL ER 737 CA, Giesen, s. 134.