Türkiye Barolar Birliği Dergisi 144.Sayı

49 TBB Dergisi 2019 (144) Ahmet EKİNCİ sında gösterilmektedir. Ancak elbette başkanın istifası, impeachment sürecini sona erdirmemektedir. Örneğin Senato’da impeachment hak- kındaki oylamadan önce Collor de Melo istifa etmiş olmasına karşın Senato’da impeachment 8’e karşı 77 oy ile kabul edilmiş ve başkan hakkında ceza yargılaması yapılabilmesi için yetki verilmiştir. 137 Arjantin’de Fernando de la Rua (2001) 138 ve Rodriguez Saa (2001), 139 kararnameyi Yüksek Mahkeme’ye taşıdığı görülmektedir. Mahkeme kararname- yi anayasaya aykırı bularak iptal etmiş ve generalin tekrar hapse gönderilmesini emretmiştir. Fakat Cubas bu karara uymamıştıt. Böylelikle parlamento için baş- kan hakkında impeacment süreci başlatabilmek için lazım olan gerekçe de bulun- muştur. Oviedo’nun ise halkı Yüksek Mahkeme aleyhine kışkırtması kitle hare- ketlerinin başlamasına neden olmuştur. Bu dönemde başkan Cubas’ın partisinde de Arganistalar ve Oviedistalar arasında gerilimin yaşandığı görülmektedir. Bu gerilimin sonucunda partinin hâkimiyeti Arganistalara geçmiş ve başkanın Parti- do Colorado’nun temsilcisi olmadığı ilan edilmiştir. Parlamentoda impeachment süreci devam ederken Oviedistalar ile Parlamento ve Yüksek Mahkeme arasın- daki gerilim de giderek tırmanmaktadır. Bu sırada başkan yardımcısı Argana’ya karşı bir suikast girişiminde bulunulması, başkan Cubas’ın halk desteğini daha da azaltmıştır. Kamuoyu bu eylem için Oviedo’yu suçlamıştır. Bunun sonucunda Temsilciler Meclisi olağanüstü toplantıya çağrılmıştır. Kongre’deki toplantı saba- ha karşı saat sekizde başladığı vakitte dışarda da göstericiler impeachment için tezahürat yapmışalr ve Oviedoyudestekleyen vekillerin Kongre binasına girme- sini engellemişlerdir. Bu sayede parlamentoda impeachment isnatlarının kabul edildiği görülmektedir. Perez-Liñan, (2000), s. 70; Perez-Liñan, (2007), s. 161-164. 137 Ahmet Ekinci, Serkan Nebi Yıldırım, “Brezilya’nın Başkanlık Sistemi Uygulama- sı”, içinde Dört Kıtada Başkanlık Sistemi Uygulaması, Ed. İlyas Doğan, Serdar Ünver, Astana Yayınları, 2017, s. 177-178. 138 2001 yılında seçilen Fernando de la Rua, ekonomik krizi aşmak için sert ekonomik tedbirler almıştır. Ayrıca seçim kampanyasında şeffat idare ve insancıl ekonomi vadetmesine karşın göreve geldikten sonra rüşvet ve yolsuzluk iddiaları ile sar- sılmıştır. Bakanların parlamenterlere rüşvet vererek kanunları onaylattıklarının ortaya çıkması, başkanın FREPASO ile yaptığı koalisyonun dağılmasına sebep olmuştur. Bu çerçevede FREPASO lideri ve başkan yardımcısı Carlos Alvares görevinden istifa etmiştir. Bu olaylar ve sert ekonomik tedbirler karşısında 2001 Ekim’inde gerçekleştirilen ara seçimlerde de Temsilciler Meclisi’nin %45’inin Senato’nun ise %56’sının rakip Peronist Parti’ye geçtiği görülmektedir. İlerleyen zaman içerisinde başkanın ekonomik kriz ile mücadele etmek için olağanüstü hal ilan etmesi ise halk hareketlerinin başlangıcı olmuştur. Çok sayıda ölüm ve ya- ralanma ile sonuçlanan bu sokak hareketleri, Peronist parti liderlerinin başkan ile görüşmesi ve impeachment tehdidinde bulunması sonucnuda başkan istifa et- miştir. Başkan yardımcısı da daha önce istifa etmiş olduğu için her iki meclisi de kontrol eden Peronist parti, yeni bir başkan atamıştır. Bu çerçevede San Luis valisi Rodriguez Saa’nın başkan olarak atandığı görülmektedir. Mariana Llanos, “Pre- sidential Breakdowns in Argentina”, Presidential Breakdowns in Latin America, Ed. Mariana Llanos, Leiv Marsteintredeet, Palgrave MacMillian, 2010, ss. 55-73, s. 65-66; Perez-Liñan, (2009), s. 282-290. 139 Başkan Rodriguez Saa, parlamentoda çoğunluğu elinde bulunduran Peronist Parti’ye mensuptur. Saa’nın kısa sürede yaptığı atamalar ve seçilme usulünün anayasaya aykırı olduğu yönünde ciddi eleştiriler yöneltilmiştir. Bu kriz ise yeni