Türkiye Barolar Birliği Dergisi 145.Sayı

165 TBB Dergisi 2019 (145) Mehmet ARSLAN ne karşı öldürme, 22 yaralama, 23 kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, 24 cebir, 25 tehdit 26 ve hakaret 27 suçlarıyla esasında ceza hukuku tarafın- dan korunmaktır. Esas itibarıyla bu hükümlerle her iki ülkenin ceza kanunu, sağlık çalışanlarını diğer vatandaşlara eşit bir biçimde koru- maktadır. 28 Sağlık çalışanlarının kendisine karşı uygulanan şiddetin cezalandırılması konusunda her iki ülke arasında göze çarpan fark teşebbüsün kapsamına ilişkindir. Türk ceza hukukunda teşebbüs sorumluluğunun doğması için, failin suçun maddi unsurlarını doğrudan doğruya gerçekleştirmeye başlayıp tamamlayamamış olmasından önce icra ettiği eylemlerin el- verişli olması gerekirken (TCK md. 35 f. 1); 29 Alman ceza hukukunda, teşebbüs sorumluluğunun alanını daraltan bu son koşul mevcut değil- dir. Failin kendi tasavvurundaki fiile ilişkin tipikliği gerçekleştirmeye doğrudan başlamasıyla teşebbüs sorumluluğu doğar (AlmanCK 22 f. 1). Tanımda görüldüğü gibi elverişlilik ve suçun neden tamamlanama- dığı, kural olarak, teşebbüs sorumluluğunun doğmasını ilgilendirme- mektedir. Örneğin, acil serviste yatmakta olan bir hastanın muayene esnasında doktoru yaralamak kastıyla elini masanın üstüne attığı ve masanın üzerinde olan eşyalardan eline geçen pet bardağı fırlattığını ve ancak doktora isabet ettiremediğini düşünelim. Türk ceza hukuku- na göre; pet bardağın basit yaralama fiili için (TCK md. 86 f. 2) elveriş- sizliğinden dolayı hastanın teşebbüsten ceza sorumluluğuna gidileme- mektedir. 30 Buna karşın Alman hukukunda elverişlilik sorunu mevcut olmayıp, bardağın fırlatılmasıyla yaralamaya ilişkin tipik eyleme doğ- 22 AlmanCK md. 211 vd; TCK md. 81 vd. Bu suçların ayrıca taksirli hallerinin göz önüne alınması gerekir. 23 AlmanCK md. 223 vd; TCK md. 86 vd. 24 AlmanCK md. 239; TCK md. 109. 25 AlmanCK md. 240; TCK md. 108. 26 AlmanCK md. 241; TCK m. 106. 27 AlmanCK md. 185; TCK md. 125. 28 Krş. Mark A. Zöller, Schutz von Vollstreckungsbeamten und Rettungskräften durch das Strafrecht? Überlegungen zum 52. Gesetz zur Änderung des Strafge- setzbuchs. KriPoZ 3/2017, 143–150, s. 147. 29 Bkz. İzzet Özgenç, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 12. Bası, Ankara, 2016, s. 474; suçun konusunda elverişsizlik için bkz. 13. YCD, E 2015/17287, K 2017/5738, T. 22.05.2017 (Yargıtay Karar Arama). 30 Aracın elverişsizliği için bkz. 1. YCD, E 2016/4524, K 2017/1437, T 26.04.2017 (Yargıtay Karar Arama); 1. YCD, E 2015/1423, K 2015/5601, 19.11.2015 (Yargıtay Karar Arama); 12. YCD, E 2013/13545, K 2014/6497, T 17.03.2014 (Yargıtay Karar Arama); 12 YCD, E 2013/8447, K 2014/2291, T 03.02.2014 (Yargıtay Karar Arama).