Türkiye Barolar Birliği Dergisi 145.Sayı

210 Ölüm veya Yaralanma ile Sonuçlanan Yasadışı Araba Yarışlarının Olası Kast-Bilinçli ... objektif isnadiyet incelenecektir. Bu husus üç aşamalı suçun unsurları öğretisinin reddi olarak anlaşılmamalıdır. Çalışmanın kurgusunun bu şekilde yapılandırılmasının nedeni, yani ilk olarak (A)’ya ilişkin süb- jektif isnadiyetin incelenmesinin nedeni, taksirli suçlarda objektif is- nadiyetin kabulünün veya reddinin, kasıtlı suçlardan bazı farklılıklar gösteriyor olmasıdır. Bu durum verilen olay çerçevesinde kısaca şöyle ifade edilebilir: (A)’nın meydana gelen neticeden (E’nin ölümünden) kasten sorumlu olduğu kabul edilirse, (C)’nin sorumluluğu müşterek failliğe ilişkin kurallar çerçevesinde çözülecekken; (A)’nın meydana gelen neticeden (E’nin ölümünden) taksirle sorumlu olduğu kabul edilirse, (C)’nin taksirle işlenmiş olan bir suçtan sorumlu tutulup tutu- lamayacağına ilişkin objektif isnadiyet soruları cevaplanmak zorunda kalacaktır. İşte birbirinden farklı kurallara tabi bu hususların daha net bir biçimde ortaya konulabilmesi amacıyla, objektif isnadiyetin belir- lenmesi ikinci aşamada değerlendirilecektir. II. OLASI KAST – BİLİNÇLİ TAKSİR AYRIMI VE YASADIŞI ARABA YARIŞLARI Ceza sorumluluğundan bahsedilebilmesi için, fail ile işlenen fiil arasında manevi unsur olarak adlandırılan bir manevi bağın var olma- sı gerekmektedir. Ancak böylesi bir manevi unsurun varlığı halinde işlenen fiil faile sübjektif olarak isnat edilebilir. 20 “ Suçun oluşması kastın varlığına bağlıdır ” hükmünü içeren TCK m. 21/1’in de belirttiği üzere, manevi unsurun temel şeklini kast teşkil etmektedir. Buna karşın tak- sir ise sübjektifin isnadiyetin istisnai şeklini oluşturmaktadır; zira TCK m. 22/1 hükmüne göre “ taksirle işlenen fiiller kanunun açıkça belirttiği hallerde cezalandırılır .” İlhan Üzülmez, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 11. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara, 2018, s. 85 vd., 106 vd., 145 vd., 264 vd., 310 vd.; Veli Özer Özbek/Koray Doğan/Pınar Bacaksız/İlker Tepe, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 9. Bas- kı, Seçkin Yayıncılık, Ankara, 2018, s. 193 vd., 205 vd., 207 vd., 275 vd., 349 vd.; İzzet Özgenç, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 14. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara, 2018, s. 153 vd., 168 vd., 173 vd., 236 vd., 305 vd., 390 vd.; Bahri Öztürk/ Mustafa Ruhan Erdem, Uygulamalı Ceza Hukuku ve Emniyet Tedbirleri Huku- ku, 18. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara, 2018, kn. 238 vd., 290 vd., 390 vd., 488 vd.; Hamide Zafer, Ceza Hukuku Genel Hükümler TCK m. 1-75, 6. Baskı, Beta Basım Yayım, İstanbul, 2016, s. 165 vd., 184 vd., 191 vd., 238 vd., 305 vd., 363 vd. 20 Fatih Selami Mahmutoğlu/Serra Karadeniz, Türk Ceza Kanunu Genel Hükümler Şerhi, 1. Baskı, Beta Basım Yayım, İstanbul, 2017, s. 260.