Türkiye Barolar Birliği Dergisi 145.Sayı

249 TBB Dergisi 2019 (145) Reşit KARAASLAN lecek durumdadır. Öyleyse ( E)’nin ölümü ile ilgili olarak (C)’nin ceza sorumluluğu hususunda yapılacak açıklamalar dört numaralı son nokta üzerinde toplanacaktır. c. Objektif İsnadiyet Teorisi Çerçevesinde Somut Olayın Değerlendirilmesi Yasadışı araba yarışının yarattığı tehlikenin ve bu tehlike sonucu meydana gelen (E)’nin ölümünün (C)’ye isnat edilip edilemeyeceği so- rusu, objektif isnadiyet teorisinin detaylarına ilişkin bazı detay nokta- ların incelenmesini zorunlu kılmaktadır. Zira (C), netice bakımından nedensel bir katkı sunmuş olmakla birlikte, son tahlilde (E), (A)’nın direksiyon hâkimiyetini kaybetmesi sonucu ölmüştür. Taksirle hare- ket eden (A)’nın neden olmuş olduğu neticenin (C)’ye ne ölçüde isnat edilip edilemeyeceği, edilebilecekse de bunun gerekçesinin ne olması gerektiği gerek öğretide gerekse de yargı kararlarında tartışmalıdır. OLG Stuttgart tarafından savunulan görüşe göre, (C) hiçbir şekilde taksirle adam öldürmeden sorumlu tutulamaz, aksinin kabulü kusur ilkesine aykırılık oluşturur; zira netice (C)’nin yasadışı araba yarışına katılması sonucu değil, (A)’nın yapmış olduğu kaza sonucu meydana gelmiştir. Meydana gelen neticeden yalnızca (A) sorumludur. 127 An- cak bu görüş gerek öğretide 128 gerekse de yargı kararlarında 129 eleşti- rilmiştir. Bu eleştirilerin temel dayanak noktası, mahkemenin taksirle işlenen suçlarda failin geniş fail kavramından hareketle belirlenmesi gerektiğini göz ardı etmiş olmasıdır. Bu düşüncenin TCK bakımından da değerli olduğu ortadadır. Bi- lindiği üzere fail kavramını açıklamaya yönelik iki temel teori mevcut- tur. Dar fail ( restriktiver Täterbegriff ) kavramını kabul eden ilk teoriye göre, fail ceza normunda tanımlanan suç tipindeki unsurları gerçekleş- tiren kişidir. Yalnızca suç tipini bizzat gerçekleştiren kişi fail ise, suçun 127 OLG Stuttgart, Beschluss vom 19.04.2011 – 2 Ss 14/11 (Juristische Rundschau (JR), 2012, s. 163 vd.). 128 Wolfgang Mitsch, “Erfolgszurechnung bei tödlichem Wettrennen im Straßenverkehr”, in: Juristische Schulung (JuS), Yıl 2013, s. 22 vd.; Ingeborg Pup- pe, “Anmerkung zu OLG Stuttgart, Beschluss vom 19.04.2011 – 2 Ss 14/11”, in: Juristische Rundschau (JR), Yıl 2012, s. 164 vd. 129 OLG Celle, Urteil vom 25.04.2012 – 31 Ss 7/12 (Neue Zeitschrift für Verkehrsrecht (NZV), 2012, s. 345 vd.); LG Köln, Urteil vom 14.04.2016 – 117 KLs 19/15 (BeckRS 2016, 17841).