Türkiye Barolar Birliği Dergisi 145.Sayı

251 TBB Dergisi 2019 (145) Reşit KARAASLAN Birden çok kişinin katkısıyla işlenmiş taksirli suçlarda iştirak kuralla- rının uygulanması mümkün olmadığı gibi, taksirle hareket eden kişi- lerin taksirlerinin toplanması, tek bir taksir gibi değerlendirilmesi ve isnadiyet hususunda bu kişiler arasında bir transfer yapılması, bir kar- şılıklı etkileşime izin verilmesi mümkün değildir. 132 (2) Buna karşın (C) bizzat kendi taksirli eylemlerinden dolayı so- rumlu tutulabilecektir (TCK m. 22/5). Ancak bunun için bazı şart- ların mevcut olması gerekmektedir. Yukarıda da belirtildiği üzere neticenin failin eseri olması için, fail tarafından yaratılan tehlike tipte öngörülen neticede gerçekleşmiş olmalı ve bu netice normun koruma alanı kapsamında bulunmalıdır. Dolayısıyla (C)’nin taksirle adam öl- dürme suçunun faili kabul edilmesi için, (C) öyle bazı normları ihlal etmiş olmalı ki, (E)’nin ihlal edilen yaşama hakkı bu normların ko- ruma kapsamında bulunuyor ve bu normların ihlali sonucu (E)’nin ölüm neticesi meydana gelmiş olmalıdır. Bu tür normlar, söz konusu trafik güvenliği olduğu zaman, rahatlıkla gerek Karayolları Trafik Kanunu’nda gerekse de Karayolları Trafik Yönetmeliği’nde buluna- bilir. Gerçekten de bu düzenlemelerde hem yasadışı araba yarışlarını yasaklayan normlar (KTK m. 105; KTY m. 140) hem de sürücülerin uyması gereken trafik kurallarına ilişkin normlar (KTK m. 46 vd., 50 vd., 53 vd.; KTY m. 94 vd., 97 vd., 100 vd., 102 vd.) bulunmaktadır. Tüm bu normların düzenlenme amacı, trafikte seyrederken (C)’nin uyması gereken kuralları ortaya koyarak (E)’nin can güvenliğini ga- ranti altına almaktır. Bu nedenden dolayı (C) de tıpkı (A) gibi fail olarak (E)’nin ölümünden bilinçli taksirle adam öldürme suçu çerçe- vesinde sorumludur. 133 mümkündür. Bu görüşe göre, nasıl ki kasten işlenen suçlarda faillerden biri, eyle- min tamamını gerçekleştirmese de, eylemin tamamından sorumlu tutulmaktadır, birden çok kişinin ortaklaşa işlediği taksirli suçlarda da böylesi bir isnadiyet trans- feri mümkündür. Bu görüş kabul edilecek olursa (C), sırf (A)’nın (E)’nin ölümüne neden olduğu araba yarışına katıldığı için neticeden sorumlu tutulabilecektir, de- taylar için Renzikowski, in HRRS 2009, s. 351 vd. Teorik olarak taksirli suçlarda da müşterek faillik mümkün olsa da, bunun TCK m. 22/5 hükmü ile ne ölçüde bağ- daşacağı, bu çalışmanın sınırlarını aşmaktadır, kıyaslayınız Dönmezer/Erman, C. II, kn. 933. 132 Dönmezer/Erman, C. II, kn. 931. 133 Preuß, in: HRRS 2017, s. 28; Renzikowski, in HRRS 2009, s. 351 vd.; Schneider, in: ZJS 2013, s. 369 vd.