Türkiye Barolar Birliği Dergisi 145.Sayı

292 Alman Ceza Kanunu’nda Yarar Kabul Etme Suçu (Yemleme) (Md. 331) Alman ceza kanunu, rüşvet alma başlıklı md. 332’de kamu görev- lisinin, sağladığı haksız menfaatin karşılığında görevini ihlal etmesini suçun unsuru olarak aramaktadır. Madde 331’de yer alan yarar kabul etme suçunda ise kamu görevlisi görevini yerine getirmek için men- faat sağlarken görevinin gereklerine aykırı davranmamaktadır. Diğer ifadeyle rüşvet suçunda faaliyetin gayrimeşru olması aranırken yarar kabul etme suçunda ise faaliyetin meşruluğu suçun unsuru olarak aranmaktadır. 55 Görevin gereklerine uygun hareketin karşılığında sağlanan hak- sız menfaatin suç siyaseti açısından cezasız bırakılması düşünülemez. Kamu görevlisi haksız menfaat elde ederek kamu idaresine karşı dü- rüst davranmadığı için kamu idaresine karşı olan yükümlülüğünü ih- lal etmektedir. Ayrıca faaliyet meşru olsa bile haksız menfaatin elde edilmesiyle birlikte görev ve yetkisini kullanmasının meşruluğu tar- tışmalı hale gelmektedir. Her ne kadar faaliyet meşru olsa da menfaat elde etmesi görevinin gereği olmadığından kamu görevlisi görevini kötüye kullanmaktadır. 4. Yemlemenin Yaptırıma Bağlanmasının Nedenleri 4.1. Genel Açıklamalar Görevin gereklerine uygunluk halinde kamu görevlisi ve birey ya- sal zeminde buluşmaktadırlar. Birey açısından hakkı olanı elde etme amacı söz konusu iken kamu görevlisi ise mevzuat ve talimatlara ay- kırı hareket etmemektedir. Diğer ifadeyle kamu görevlisi yararı kabul etme suçunda esasen bireyin meşru talebini yerine getirmektedir. 56 Faaliyetin meşruluğu kamu görevlisinin her ne kadar yasal zeminde olduğunu kanıtlasa da elde ettiği haksız menfaat memuriyet sıfatının kötüye kullanılması olarak cezalandırılmalıdır. 57 Amacın meşruluğuna rağmen görevin gereklerine uygun hareke- tin karşılığında haksız menfaat elde edilmesinin cezalandırılmasına ilişkin farklı nedenler bulunur . 55 Heermann, s. 15. 56 Ayhan Önder, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler, 1987, s. 196. 57 A. Pulat Gözübüyük, Türk Ceza Kanunu Açıklaması, Cilt 3, 1970, s. 124