Türkiye Barolar Birliği Dergisi 145.Sayı

296 Alman Ceza Kanunu’nda Yarar Kabul Etme Suçu (Yemleme) (Md. 331) olarak göreve dâhil hizmetin ifası amacıyla elde edilmesinin yeterli ol- ması işin ne olduğunun ispatı yükünü ortadan kaldırmakta ve tarafla- rın cezalandırılma ihtimalini artırmaktadır. 65 Sonuç Kamusal faaliyet kamu idaresi adına kamu görevlisi tarafından yerine getirilmektedir. Faaliyeti yerine getiren kamu görevlisinin birey ile anlaşarak hakkı olmayan yararı elde etmesi rüşvet suçunu oluştur- maktadır. Rüşvet suçunda taraf iradelerinin, haksız menfaat ve karşı- lığında görevin kapsamında yer alan iş ya da eylemin yapılması ya da yapılmaması konusunda uyuşması gerekir. Diğer ifadeyle menfaatin karşılığının rüşvet anlaşmasında belirlenmiş olması gerekir. Alman Ceza Kanunu md. 331’de yer alan yarar kabul etme suçun- da kamu görevlisinin elde ettiği haksız menfaatin karşılığının anlaş- mada somutlaştırılmış olması aranmamıştır. Bu halde menfaat sağla- yan birey, kamu görevlisini gelecekte yapılabilecek işler konusunda kendi lehine hareket etmesi amacıyla bugünden yemlemektedir. Men- faatin sebebi belirli olsaydı görevin satışına bağlı olarak rüşvet suçu oluşabilirdi. Ancak eylemin belirsizliğine rağmen görevliye menfaat sağlanması bugünden görevlinin birey tarafından beslendiğinin, yem- lendiğinin kanıtıdır. Alman kanun koyucunun yarar kabul etme suçunu rüşvet suçu olarak tanımlamamasının gerekçesi yarar kabul etme suçunda eylemin belirliliğinin zorunlu olmamasına bağlı olarak rüşvet suçunun aksine rüşvet anlaşması, edim-karşı edim kuralı, edim-karşı edim arasındaki illiyet bağı, eylem-menfaat orantısı zayıflatılmış olması gösterilebilir. Şayet rüşvet suçu olarak ifade edilmiş olsaydı menfaat sağlama eylemi unsur eksikliği nedeniyle cezasız kalabilirdi. Basit rüşvet suçu, rüşvet suçunun temel halini oluşturmaktadır. Bu ayrımdan yola çıkarak Alman ceza yasasında yer alan yarar kabul etme suçu – rüşvet suçu farklılığının sebebi kanun koyucunun yarar kabul etme suçunu basit suç tipi olarak normlaştırma isteğidir. Diğer ifadeyle göreve dâhil işin somutlaştırılmasına gerek olmaması basit, 65 Wessels/Hettinger, s. 334.