Türkiye Barolar Birliği Dergisi 145.Sayı

411 TBB Dergisi 2019 (145) Sera REYHANİ YÜKSEL ilk fıkrasının devamı olacak şekilde “Kadın, müşterek saadeti temin husu- sunda gücü yettiği kadar kocasının muavin ve müşaviridir. Eve, kadın bakar” denilmekteydi. Buna göre evlilik birliğinin başkanı koca olup kadının konumu ise ona yardımcılıktı. 50 Önceki Medeni Kanun’un 152. madde hükmüne göre oturulacak evi seçme hakkı kocaya aitti ve bu aynı zamanda kocanın görevi ka- bul edilmekteydi. Kocanın seçtiği evin uygun olup olmadığı her olayın kendi şartları içinde tayin edilmekteydi. Evi oturulur hale getirmek ve bunun için gerekli eşyayı sağlamak da kocaya aitti, kocanın geliri ve ailenin sosyal durumu önemli bir faktör olarak göz önüne alınırdı. 51 Kadın erkek eşitliğine aykırı olan bu hüküm eski Medenî Kanun zama- nında da çok eleştirilmiştir. Kadının bütün bir yaşam boyu kocasıyla birlikte oturacağı evin seçiminde ona söz hakkı verilmediği, birliğin mutluluğunu sağlama, gerektiğinde de evin ihtiyaçları için kocaya malî yardımla yükümlü tutulan kadına bu konuda söz hakkının veril- memesinin kadın-erkek eşitliği ile bağdaşmadığı ve günümüzde koca gibi belli bir meslek ve sanat icra ederek evin masraflarına katılan, hatta birçok hâlde oturulan evin kira bedelini bizzat ödeyen kadına evin seçiminde inisiyatif verilmemesinin eskimiş bir hüküm niteliğini aldığı ifade edilmiştir. 52 Aynı şekilde önceki Medeni Kanun’da erkeğin sahip olduğu toplumsal role uygun olarak karısının ve çocuklarının geçimini sağlamakla görevli olduğu belirtilmiştir. Doktrinde kocanın bu kapsamdaki görevinin içeriğine, günlük geçimi sağlamak kadar, hastalık halinde tedavi gibi geçici hususların da dâhil olduğu vurgu- lanmıştır. 53 TMK m. 186 uyarınca, “E şler oturacakları konutu birlikte seçer- ler./Birliği eşler beraberce yönetirler./Eşler birliğin giderlerine güçleri Cilt 40, Sayı 1, s. 253. 50 Sevgican Aydın, “Türk Aile Hukukunda Kadın Erkek Eşitliğine İlişkin Evliliğin Genel Hükümleri Maddelerinin İncelenmesi”, Prof. Dr. Hüseyin Hatemi’ye Ar- mağan, Cilt 1, İstanbul 2009, s. 391. 51 Oğuzman/Dural, s. 153. 52 Ahmet Kılıçoğlu, “Medenî Kanun Açısından Kadın Erkek Eşitliği”, Ankara Barosu Dergisi , Ankara 1991/1, s. 11. 53 Oğuzman/Dural, s. 154; Feyzioğlu, kocanın, karısı ve çocukları için barınacakları bir ev bulmak, o evi döşemek, bir yuvanın idamesi, bir ocağın tütmesi için gerekli sair giyecek, yiyecek ihtiyaçlarını karşılamak, çocukların eğitim giderlerini, harç- lıklarını, sosyal ve medeni yaşantılarının gereklerini sağlamakla yükümlü oldu- ğunu belirtmektedir, bkz. Feyzioğlu, s. 186-187.