Türkiye Barolar Birliği Dergisi 145.Sayı

412 Kadın ve Erkeğin Eşit Haklara Sahip Olması İlkesinin Aile Hukuku Alanında Uygulanması oranında emek ve malvarlıkları ile katılırlar ”. TMK m. 186/f. 1 düzen- lemesi ile eşlerin beraberce oturacakları ortak konutu seçmeleri ilkesi getirilmiştir. Böylelikle konutun seçiminde kadına göre üstün konuma getirilmiş bulunan kocanın tek başına konutu seçmesi imkânı ortadan kaldırılmıştır. Eşlerin birlikte konut seçmeleri mümkün olmazsa, TMK m. 195’e göre eşlerden biri veya her ikisi, uyuşmazlığın giderilmesi için mahkemeye başvurabilir; çünkü oturulacak olan aile konutunun seçimi önemli bir konu olup bu konudaki uyuşmazlık TMK m. 195 kapsamına girmelidir. 54 Erkek artık aile reisi olmadığı için eşler konut seçiminde anlaşamazlarsa erkeğin oyuna öncelik verilmeyecektir. 55 Konut seçiminde kadın ve erkeğe eşit söz hakkı tanıyan bu düzenle- me Türkiye’nin de taraf olduğu Kadınlara Karşı Her Türlü Ayrımcılı- ğın Önlenmesine İlişkin Anlaşma 56 ile de uyum içerisindedir. Nitekim ilgili sözleşmede kadının yerleşim yerini seçme konusunda erkek ile eşit haklara sahip olduğu öngörülmüştür. 57 Eşlerin seçeceği konutun, bağımsız bir konut olması da gerekir; çünkü eşlerden biri, diğer eşi kendi anne ve babasıyla oturmaya zorlayamayacaktır. 58 Zaten bu dav- ranış, birlikte seçmek kuralıyla bağdaşmaz ve tek taraflı seçme dayat- ma olur. 59 Eşlerin seçecekleri bu konuta “aile konutu 60 ” denilmekte- dir. Önceki Medeni Kanun’da yer almayan bu kavramın tanımına 61 54 Zafer Zeytin, “Türk Medeni Kanunu’nda Kadın Erkek Eşitliğine İlişkin Düzenle- meler”, Prof. Dr. Hüseyin Hatemi’ye Armağan, Cilt 2, İstanbul 2009, 1661; Akın- türk/Ateş, s. 110; Dural/Öğüz/Gümüş, s. 161. 55 Pınar Özlem Demir, “Yeni Medeni Kanunda Evli Kadınların Hukuki Durumu İle İlgili Yenilik ve Değişiklikler”, Prof. Dr. Ergun Özsunay’a Armağan, İstanbul 2004, s. 521-522. 56 M. 15/f. 4: “Taraf Devletler, kadın ve erkeğe hukuki olarak ikametgâh seçme taşı- mada eşit yasal hak tanıyacaklardır”. 57 Aydın, s. 390. 58 Demir, s. 522; Akıntürk/Ateş, s. 110. 59 Akıntürk/Ateş, s. 110. 60 Aksi görüşte Dural/Öğüz/Gümüş, s. 161; Erkan da, Dural/Öğüz/Gümüş ile aynı doğrultuda, maddede yer alan konuttan kastın evlilik konutu olduğunu söylemiş- tir. Evlilik konutu, ailenin birlikte yaşadığı her türlü konut olup aile konutundan daha geniş bir kavramdır. Ancak yazar, çoğu halde evlilik konutunun aile konutu niteliğine sahip olduğunu ve çoğu zaman eşlerin yerleşim yeri olduğunu ifade eder, bkz. Vehbi Umut Erkan, “Türk Medeni Kanununda Evlilik Birliği İçerisin- de Kadının Ekonomik ve Sosyal Hakları”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi , Ankara Ocak-Şubat 2018, Sayı 134, s. 433; Öztan da TMK m. 186/f. 1’de geçen konutun eşlerin aile konutu dışında kalan, kullandıkları konut veya konutlar olduğunu; yani evlilik konutu olduğunu ifade eder, bkz. Öztan, s. 220. 61 Doktrinde aile konutunun çeşitli şekillerde tanımlandığı görülmektedir. Mesela Barlas’a göre, aile konutu, eşlerin dışarıdan bakıldığında üçüncü kişilerce anla-