Türkiye Barolar Birliği Dergisi 145.Sayı

506 İstanbul Barosu Seçimlerinin Çekişmeli Tarihine Bir Bakış: Mesleğin Siyaseti, Mesleğin Kimliği Diğer yandan, Sayman yönetimindeki Baro’nun 2000 yılında F tipi cezaevlerine karşı vermiş olduğu mücadele de grup içindeki ayrışma- yı tetiklemiştir. Baro’nun hücrelerin insan haklarına aykırı olduğunu savunması, dönemin Adalet Bakanı Hikmet Sami Türk tarafından da tepkiyle karşılanmış ve hatta 12 Ocak 2001’de cezaevlerindeki son du- ruma ilişkin açıklamasında Bakan avukatları ölüm oruçlarını destekle- mekle ve gerginliği artırmakla suçlamıştır: “Son günlerde dikkatimizi çeken bir olgu var. Cezaevlerinde avukat ziyaretlerinden sonra ölüm orucuna karar verenlerin sayısında artış görülmüştür. Bunu da dikkat- le izliyoruz. Gerekirse avukatlar hakkında işlem yapacağız”. 32 Türk’ün açıklamaları başta büyük barolar ve TBB olmak üzere birçok meslek örgütü tarafından tepkiyle karşılanmış ve savunmaya bir saldırı ola- rak değerlendirilmiş, ancak özellikle İstanbul Barosu hakkında, F tipi cezaevlerine yönelik protestolara destek verdiği iddiasıyla, Adalet Ba- kanlığı tarafından fesih istemiyle soruşturma başlatılmıştır. iii. 2002 ve sonrası: Öİ-ÇAG dönemi Tüm bu müdahaleler İstanbul Barosu’nda 1992 seçimlerinden beri devam eden bölünmeyi tetiklemiş ve nihayetinde 2000 yılında ÇAG’ın içinden Önce İlke Çağdaş Avukatlar Grubu (Öİ-ÇAG) isimli yeni bir fraksiyonun doğmasına yol açmıştır. İlk yıllarda özellikle kıdemli avu- katların desteğini alarak ÇAG’dan bağımsız şekilde örgütlenen bu yeni grup, seçime girdikleri ilk yıl ÇAG’ın gerisinde kalsa da 2002 yılından bugüne kadar İstanbul Barosu yönetimine hâkim grup olmayı başar- mıştır. Üç dönemi Kazım Kolcuoğlu, son dönemi Muammer Aydın başkanlığında olmak üzere, dört dönem baro yönetimini elinde bulun- duran Öİ-ÇAG, 2010 seçimlerine kadar tek adaylı seçim kampanyala- rında görece uyumlu bir grup görüntüsü çizmiştir. 2010’da ise Ümit Kocasakal ve Muammer Aydın ile iki adayla seçimlere gidilmiştir. Öİ- ÇAG’ın ilk ortaya çıkışının gerisinde 28 Şubat’ın ÇAG yönetimleri ta- rafından iyi idare edilmemesine yönelik tepkilerin olması gibi, grubun 2010 seçimlerine ilk kez bölünerek girmesinin gerisinde de Cumhuri- yet değerlerine ve kazanımlarına ilişkin artan endişeler ve rejime sahip çıkılmadığına yönelik eleştiriler yatmaktadır. 33 Bir diğer deyişle, nasıl 32 Türkiye İnsan Hakları Vakfı, Cezaevleri Dosyası, Ankara, Ocak 2001. 33 Kalem ve Elveriş, 2018, s.174. 2010 seçimleri aynı zamanda genel kurulu protesto eylemi nedeniyle de önemlidir. 6 farklı adayın, 5 farklı grup için yarıştığı seçim-