Türkiye Barolar Birliği Dergisi 145.Sayı

90 Uygulamada Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat (CMK m. 141-144) dirilmesi gerektiği açıktır ...”, şeklinde karar vermekteydi. 30 Keza Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 141/1. maddesinde belirtilenler dışındaki koruma tedbirleri nedeniyle Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 46. maddesinde sınırlı olarak belirtilen 31 nedenlere 32 dayanılarak, koruma tedbirlerinden doğan zararın giderilmesi için dava açılmasına kanuni bir engel bulunmamaktaydı. Örneğin iletişimin denetlenmesi kararı (CMK m. 135), katalogda yer almayan bir suç nedeniyle verilmesi ve HMK’nın 46. maddesinde belirtilen koşulların gerçekleşmesi halin- de zarara uğrayan kişi, HMK’nın 47. maddesinde öngörülen görevli ve yetkili mahkemede maddi ve manevi zararının tazmini talebinde bulunabilmekteydi. Ancak 6545 sayılı Kanun’un 86. maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a geçici 8. maddesi ile suç soruşturması ve kovuşturması sırasında yapılan her türlü işlem veya alınan karar nedeniyle açılacak tazminat davalarında görevli mahkemenin ağır ceza mahkemesi olaca- ğının açıkça düzenlemesi nedeniyle, 28.06.2014 tarihinden sonra, ko- ruma tedbirleri nedeniyle açılacak tazminat davaları, seçimlik olarak, HMK’nın 46 ila 49 veya CMK’nın 141 ila 144 maddelerine göre değil, sadece CMK’nın 141 ve devamı maddelerine göre ağır ceza mahkeme- sinde görülecektir. 33 Ancak 5320 sayılı Kanun’un geçici 8. maddesine göre, suç soruşturması ve kovuşturması sırasında yapılan her türlü işlem veya alınan karar nedeniyle açılacak tazminat davasının Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 141. ve devamı gereğince ağır ceza mahke- mesinde görüleceği düzenlenmesine karşın, CMK’nın 141/1. madde- sinde tazminat nedeni olarak sınırlı sayıda koruma tedbirinin sayılması bir çelişki oluşturmaktadır. Ayrıca söz konusu düzenleme nedeniyle CMK’nın 141/1. maddesi kapsamı dışında kalan koruma tedbirleri ne- deniyle HMK’nın 46 ila 49 maddelerine dayanılarak tazminat davası 30 Yargıtay Hukuk Genel Kurulu, 28.12.2012, 1118/896; Yargıtay Hukuk Genel Ku- rulu 28.11.2012, 1119/897; Yargıtay Hukuk Genel Kurulu, 28.11.2012, 4-1112/890; Yargıtay Hukuk Genel Kurulu, 10.4.2013, 2012/1823, 2013/464; Yargıtay Hukuk Genel Kurulu, 10.4.2013, 2012/1824, 2013/463; Yargıtay Hukuk Genel Kurulu, 10.4.2013 2012/4-1822, 2013/462; Sinerji Mevzuat ve İçtihat Programı 31 Yargıtay Hukuk Genel Kurulu, 29.6.2016, 2014/2302, 2016/857; Yargıtay Hukuk Genel Kurulu, 20.10.2016, 6100/10253, Sinerji Mevzuat ve İçtihat Programı 32 Yargıtay Hukuk Genel Kurulu, 29.6.2016, 2014/2302, 2016/857; Yargıtay Hukuk Genel Kurulu, 29.6.2016, 2014/2299, 2016/856, Sinerji Mevzuat ve İçtihat Progra- mı 33 Yargıtay Hukuk Genel Kurulu, 20.1.2016, 2015/2273, 2016/8; Aynı yönde bkz; Yargıtay Hukuk Genel Kurulu, 14.1.2015, 2014/2293, 2015/3; Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 14.1.2015, 2014/4-2295, 2015/4; Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 14.1.2015, 2014/2303, 2015/1, Sinerji Mevzuat ve İçtihat Programı.