Türkiye Barolar Birliği Dergisi 146.Sayı

130 “Dijital Miras” - Alman Federal Mahkemesi’nin “Facebook” Kararı Üzerine Bir İnceleme Bunun üzerine ölen kızın annesi; kızının “mirasçısı” sıfatıyla Facebook’u dava ederek, vefat eden küçük kızının Facebook hesabına ve esasen hesapta tutulan konuşma geçmişine ulaşmayı talep etmiş- tir. Davacı anne ile dava dışı baba, vefat eden kızlarının mirasçıları ve (kızlarının sağlığında) onun yasal temsilcileridir. B. YARGILAMA SÜRECİ Davacı annenin talebinin Berlin Eyalet Mahkemesi 32 tarafından ka- bul edilmesinin akabinde; davalı Facebook’un temyiz yoluna gitmesi sonucunda Berlin Eyalet Yüksek Mahkemesi, 33 Facebook’un temyiz ta- lebini kabul etmiş ve kararını esasen Facebook’un savına benzer şekil- de gerekçelendirmiştir: Telekomünikasyonun gizliliği prensibi, vefat eden kişinin mirasçılarının (kızlarının sosyal medya hesabına) erişim hakkını engellemektedir. Eyalet Yüksek Mahkemesi kararında; miras hukuku bakımından, Alman Medeni Kanunu’nun ( Bürgerliches Gesetzbuch - BGB ) 1922. mad- desi uyarınca, miras ortaklığının vefat eden kişinin kullanıcı hesabına erişim hakkı talep edip edemeyeceğini tartışmamıştır. Eyalet Yüksek Mahkemesi bunun yerine Telekomünikasyon Kanunu’nun 88. madde- sinin 3. fıkrasını dayanak göstererek; hizmet sağlayıcısı Facebook’un, vefat eden küçüğün kullanıcı hesabı aracılığıyla gerçekleştirilen ve hâlihazırda davalı Facebook’un servis sunucuları üzerinde saklanan iletişim geçmişinin içeriğini ve koşullarını müteveffanın ailesine (mi- rasçılarına) bildirmesinin yasak olduğunu ifade etmiştir. 34 Telekomünikasyon Kanunu’nu dijital miras kurumu önünde bir engel olarak gören Eyalet Yüksek Mahkemesi kararı, -bilhassa sohbet arkadaşları arasındaki ilişki bakımından- 3. kişi konumundaki servis korunması da dâhil olmak üzere, telekomünikasyon hizmetlerinin ticari tedariki için gerekli olanın ötesinde içerik veya özel telekomünikasyon koşullarının bil- gisini edinemez ya da bunları 3. kişiler ile paylaşamaz. Hizmet sağlayıcıları, te- lekomünikasyon gizliliği kapsamında kalan bilgi ve olguları yalnızca hükümde belirtilen amaçlar için edinebilir ve kullanabilirler. Söz konusu bilgi ve olguların “başkaları” (3. kişiler) ile paylaşılması yalnızca Telekomünikasyon Kanunu ya da bir başka yasal düzenlemenin öngördüğü ve açıkça telekomünikasyon işlemlerine ilişkin olduğu durumlarda mümkündür. 32 Landgericht Berlin, 17.12.2015, Az. 20 O 172/15. 33 Kammergericht Berlin, 31.05. 2017 – 21 U 9/16, FamRZ 2017, s. 1348 vd. 34 Kammergericht Berlin, 31.05. 2017 – 21 U 9/16, FamRZ 2017, s. 1350.