Türkiye Barolar Birliği Dergisi 146.Sayı

90 Barolar ve Avukatların Meslek Özgürlükleri III. Avukatların Çalışma Özgürlüğü Anayasa’nın 48. maddesi bağlamında avukatların çalışma özgür- lüğü de yine Anayasa’nın 13. maddesindeki ilke ve kurallara uygun olarak sınırlandırılabilir. Bunlar arasında yer alan ölçülülük ilkesinin gereği, müdahalenin ağırlığı, onu haklı kılan amacın ağırlığıyla oran- tılı olmalıdır. Bu ilkenin katı bir uygulamasının sonucu biçiminde Al- man Anayasa Mahkemesi tarafından geliştirilen basamak teorisine (Stufentheorie) göre bu konuda kural koyma yetkisinin kapsamı şöyle derecelendirilebilir 44 ; • Salt meslek icrasına ilişkin kurallar, • Mesleğe ilişkin öznel izin koşullarıyla meslek seçimine getirilen sınırlamalar, • Nesnel koşullar ile meslek seçiminin sınırlandırılması. 1. Mesleğin İcrasına İlişkin Kurallar Salt mesleğin icrasına ilişkin müdahaleler, meslek seçim özgürlü- ğünü etkilemez; aksine sadece meslek mensubunun meslek faaliyetini hangi yolla yerine getirebileceğini belirler. Bu tür müdahaleleri, kamu yararına yönelik adil ve akılcı her düşünce meşru kılar. 45 Müdahale, korunan kamusal yararla gerçek bir ilişki içinde bulunmalı ve aşırı yük getiren ve beklenemez bir ölçüde olmamalıdır. Avukatlık mesleğinin icrasına ilişkin farklı konularda çeşitli ulusal ve ulusalüstü mahkeme kararlarına konu olmuş şu örnekler verilebilir; a) Yüksek Mahkemede vekillik için 5 yıllık deneyim koşulu 46 : Alman Avukatlık Kanunu’nun 226/2. maddesi gereği Eyalet Yüksek Mahkemesi’nde avukatlık yapabilmek için ilk derece mahkemelerinde 5 yıl vekillik yapma koşulu aranmaktadır. Bu koşulu sağlamayan bir avukatın yaptığı şikâyeti, Anayasa Mahkemesi kabul edilmez bularak reddetmiştir. Başvurucunun mesleki faaliyet özgürlüğünü sınırlan- dıran bu koşul, Yüksek Mahkemede vekillik yapmak için belirli bir 44 B Pieroth/P Silberkuhl, Die Verfassungsbeschwerde, ZAP Verlag, 2008 Münster, s. 433 vd.; Schmidt R. , Grundrechte, 12. Auflage, Verlag Rolf Schmidt, Bremen 2010, s. 306-332. 45 BVerfGE 7, 377, 405; 78, 155, 162. 46 Beschluss vom 08 Januar 2001 – 1BvR 437 / 99.