Türkiye Barolar Birliği Dergisi 147.Sayı

HASTA MAHREMİYETİ HAKKI * THE RIGHT TO PRIVACY OF PATIENT Neslihan CAN ** Özet: Mahremiyet hakkı hukuki dayanağını Anayasa (AY) mad- de 20, Birleşmiş Milletler Medeni ve Siyasi Haklar Sözleşmesi (MSHS) madde 17, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi (AİHS) madde 8 ve Biyo- loji ve Tıbbın Uygulanması Bakımından İnsan Hakları ve İnsan Haysi- yetinin Korunmasına Sözleşmesi (Biyotıp Sözleşmesi) madde 10’dan alır. Sağlık hizmetine erişimden yararlanırken hasta ve sağlık mesleği mensubu arasında güven temeline dayanan bir ilişki doğar. Hasta- nın sağlık hakkından etkin bir şekilde yararlanabilmesi için de başta hekim olmak üzere diğer sağlık mesleği mensupları hastanın sağlık, cinsel yönelim, yaşam biçimine dair pek çok hassas veriye vakıf olur nitekim bu kimseler bakımından da sır saklama yükümlülüğü doğar. Bu hassas veriler, diğer kişisel verilere göre veri sahibinin aleyhe ay- rımcılığa maruz kalmasına neden olabilecek mahiyette olduğundan daha nitelikli biçimde korunmaktadır. Günümüzde sağlık verileri tek- nolojik imkânlardan da faydalanarak elektronik sistemlere kaydedi- lerek kullanılmaktadır. Bu çalışma kapsamında sağlık verileri ve hasta mahremiyeti hakkında mündemiç diğer unsurlar, bunların sınırlandı- rılabileceği hallerle birlikte incelenecektir. Anahtar Kelimeler: Mahremiyet Hakkı, Elektronik Sağlık Kaydı, Sır, Sağlık Mesleği Mensubu, Sağlık Verisi Abstract: Right to privacy is on the legal ground of Constitu- tion of Republic of Turkey article 20, United Nations Covenant on Civil and Political Rights article 17 and European Convention on Hu- man Rights article 8. By benefiting from healthcare access, the rela- tionship which is based on confidentialty establishes between the patient and healthcare professionals. Having an efficient access to healthcare, foremost the doctor and other health care professionals have a grasp on sensitive data ranging from health and sexual ori- * Bu çalışma İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Hukuku Tezli Yüksek Lisans Programı’nda 2018-2019 güz döneminde verilen “Tıp Ceza Huku- ku” dersi kapsamında hazırlanan çalışmanın makale olarak düzenlenmiş halidir. Desteğinden ötürü, öğrencisi olmakla her daim övündüğüm Prof. Dr. Dr. h.c. Ha- kan Hakeri’ye minnet ve saygılarımı sunarım. ** Arş. Gör., Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Ceza ve Ceza Muhakemesi Hukuku Anabilim Dalı, [email protected], ORCID: 0000-0002-6990-8274, Makale- nin Gönderim Tarihi: 18.07.2019, Kabul Tarihi: 18.07.2019