Türkiye Barolar Birliği Dergisi 147.Sayı

215 TBB Dergisi 2020 (147) Neslihan CAN Bu suçun gündeme gelebilmesi için sağlık mesleği mensubunun bir suça ilişkin belirti ile karşılaşması gerekmektedir. Sağlık mesleği mensubuna hastaya yönelik tıbbi müdahalede bulunmanın ötesinde belirtinin suç ürünü olup olmadığını mülahaza etmesi, kriminal du- rumuna ilişkin değerlendirmeler yapması, hastanın hasta kimliğinin geriye atılmasına neden olmaktadır. 109 a. Karşılaştırmalı Hukukta Durum Alman hukukunda hekimin suçu bildirme yükümlülüğü yalnız ağır bazı suçlarda gündeme gelmektedir. Yükümlülüğün gündeme geldiği başlıca hallere basit ve nitelikli adam öldürme suçları, soykırım suçu, tehdide dayalı insan yağması suçu, rehin alma suçu, terör örgütü aracılığıyla hava nakil aracına saldırı suçu örnek verilebilir. Ayrıca En- feksiyon Kanunu, Nüfus Sicili Kanunu, Sosyal Kanun ve Organ Nakli Kanunu’nda da hekimin ihbar yükümlülüğü bulunmaktadır. 110 Avusturya hukukunda ise hekimin sır saklama yükümlülüğü bu- lunmakla birlikte mesleğinin icrası sırasında, hastanın cezalandırıla- bilir bir hareketle bir insanın ölümüne veya yaralanmasına sebebiyet vermiş olmasından şüphe etmesi ve bildirmedeki yararın gizli tutma- daki yarardan daha üstün olması halinde suçu bildirme yükümlülüğü altında olduğu öngörülmüştür. Ağır yaralanma olaylarında hekim, bildirim hasta ile arasındaki güven ilişkisini zedeleyecek ise bildirim- de bulunmayabilir. Hekimin menfaatler arası değerlendirme yapması- nı gerektirmeksizin bildirim yükümlülüğünün yasadan doğduğu hal ise kendi menfaatini koruyamayan bir çocuk veya herhangi bir kişinin huzuruna yönelik devam eden ağır bir tehlike halidir. Hekime Avus- turya hukukunda bildirimde bulunma yükümlülüğü yüklenmekle beraber TCK m.280’nin aksine sağlık mesleği mensubunun suçu bil- dirmeme suçu biçiminde ayrı bir suç tipi bulunmamaktadır. 111 İtalyan gaye ile bağdaşmadığını savunmuşlardır (Koca/Üzülmez, s.989.); Artuk/Gök- cen/Yenidünya da hekimin sır saklama yükümlülüğü ve CMK m.46’daki tanık- lıktan çekinme hakkının varlığı karşısında bu suç tipinin mevcut olmasını çelişkili bulmuştur. (Artuk/Gökcen/Yenidünya, s.1031) 109 Yavuz Erdoğan, “Sağlık Mesleği Mensuplarının Suçu Bildirmeme Suçu”, Legal Hukuk Dergisi, Cilt:7, Sayı.76, Nisan 2009.s.1112. 110 Yener Ünver, Adliyeye Karşı Suçlar, 2. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara, 2010, s.272. 111 Hamide Zafer, “Sağlık Mesleği Mensuplarının Suçu Bildirmeme Suçu (TCK 280)”,