Türkiye Barolar Birliği Dergisi 147.Sayı

227 TBB Dergisi 2020 (147) Remzi DEMİR nafakası, boşanma davasının fer’i olduğundan harca tâbi değildir. An- cak yoksulluk nafakası boşanma davasından bağımsız olarak açılırsa harca tâbidir 25 . TMK m. 178’e göre maddi tazminat, manevi tazminat ya da yoksulluk nafakası davası, boşanma kararının kesinleşmesinden itibaren bir yıl içinde açılmazsa zamanaşımına uğrar. C. Yoksulluk Nafakasının Amacı Yoksulluk nafakasının amacı, boşanan eşin kendi geçimini sağla- yamaması durumunda, bu güce ulaşana kadar zorunlu gereksinimle- rinin diğer eş tarafından karşılanmasıdır. Boşanmayla yoksulluğa dü- şecek eşin evlilik birliği süresince sahibi olduğu hayat standardını ya da refah halini amaçlamayan yoksulluk nafakası, evlenmeden doğan güvenin korunmasıdır. 26 Eğer yoksulluğa düşme, boşanma dışında ne- denlerle oluşursa nafaka istemi kabul edilemez. Örneğin kişinin dolan- dırılması, kendi tembelliği, savurganlığı, iflası, kumar oynaması gibi nedenlerle yoksulluğa düşmesi hallerinde, kişinin yoksulluğa düşmesi ile boşanma kararı arasında uygun bir nedensellik bağlantısı yoktur. Kişinin kendi isteğiyle çalıştığı işten ayrılması ve sırf bu nedenle yok- sulluğa düşmesi halinde de yoksulluk nafakasına karar verilemez. 27 Yoksulluk nafakası takdir edilirken talep edeni yoksulluktan kur- taracak miktar esas alınmalı, sırf talep edilenin mali gücü yüksek diye fazla bir yoksulluk nafakasına hükmedilmemelidir. Zira yoksulluk na- fakasının amacı nafaka alacaklısını zenginleştirmek değil, onu yoksul- luktan kurtarmaktır. 28 D. Yoksulluk Nafakasının Hukuki Niteliği Nafaka borcu kanundan kaynaklanmakla beraber kanunda ya- pılan sınıflandırmalara uymaz. Zira sözleşmeden doğan borçlar taraf iradesine, haksız fiilden doğan borçlar kusura, kusursuz sorumluluk- tan doğan borçlar ise hakkaniyet, sebep olma ve tehlike ilkelerine da- yanmaktadır. Yoksulluk nafakası ise bunlardan hiçbirine benzemez. 29 Sayı 3, s. 235; Çitak, s. 250. 25 Ömer Uğur Gençcan, Aile Mahkemesi Davaları, 2. Baskı, Yetkin, Ankara 2016.,s. 483.( Aile ); Özuğur , s. 296; Kaçak, s.217; Ceylan, s.114; Çitak, s.254. 26 Demir, s. 40; Gençcan, Yorum, s. 984; Çitak, s.s. 244. 27 Arkan, s. 290; Bozdağ, s.76; Ersöz, s.472. 28 Köseoğlu/Kocaağa, s. 192; Yağcı, s.324; Bozdağ, s.75; Akıntürk/Ateş, s. 304. 29 Bozdağ, ,s.23.