Türkiye Barolar Birliği Dergisi 147.Sayı

238 Yoksulluk Nafakasının Sona Erme Sebepleri ve Yoksulluk Nafakasının Süresizliğine Dair ... IV. YOKSULLUK NAFAKASININ SÜRESİZLİĞİ A. Genel Olarak 743 sayılı Türk Kanunu Medenîsi döneminde yoksulluk nafakası 144. maddede düzenlenmişti. 80 Bu maddeye göre, kusursuz karı yahut koca, boşanma sonucunda büyük bir yoksulluğa düşerse, boşanma- ya sebebiyet vermemiş olsa dahi diğer eşin gücü ile orantılı olarak bir yıl süreyle nafaka ödemesine hükmedilebilirdi. Bu hüküm, 3444 sayılı Kanun ile yapılan değişikliğe kadar uygulanmıştır. Bir yıllık sınırlama, boşanan kadının çalışma olanağının ya da yeterliliğinin bulunmama- sı durumlarında onu dilenmeye iteceğinden dolayı eleştirilmiştir. Bu nedenle 144. maddedeki süre sınırlamasının kaldırılmasının yerinde olacağı belirtilmiştir. 81 Ayrıca yoksulluk nafakasının bir yıllık süreyle sınırlandırılmasının, müessesenin kabul ediliş maksadına uygun pra- tik sonuçlar vermediği de savunulmuştur. 82 Bu eleştiriler ve toplumda yükselen mağduriyet ışığında 3444 sayılı Kanun ile 743 sayılı Türk Ka- nunu Medenîsi’nin 144. maddesi değiştirilmiş ve süre sınırı kaldırıl- mıştır. İlgili düzenleme hükmünde “Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek eş, kusur daha ağır olmamak şartıyla geçimi için diğer eşten mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir. Ancak erkeğin kadından nafaka isteyebilmesi için, kadının hali refahta bulunması ge- rekir. Nafaka yükümlüsünün kusuru aranmaz.” denilmiştir. 83 3444 sa- yılı Kanunun gerekçesinin 6. maddesinde, “…bir yıllık kaydın adalete uygun düşmediği nazara alınıp kaynak İsviçre Medenî Kanununun 152. maddesine uygun olarak süresiz nafaka mecburiyeti esası kabul edilmiştir.” denilmiştir. Hükümden ve gerekçesinden de anlaşılacağı üzere en fazla bir yıl süreyle verilmesine hükmedilebilen yoksulluk nafakası, bu kanun değişikliği ile artık süresiz olarak da istenebilir hale gelmiştir. Fakat bu kanun değişikliğiyle kocanın yoksulluk nafakası is- teyebilmesi için, kadının refahının yerinde olması aranmaktaydı. TMK m. 175’te, 3444 sayılı Kanun ile değişen 743 sayılı Türk Kanu- nu Medenîsi’nin içeriği korunarak, kadın erkek eşitliği ilkesi ışığında 80 Bozdağ, s.72; Türk Kanunu Medenîsi 17 Şubat 1926’da TBMM’de kabul edilip, 4 Ekim 1926’da yürürlüğe girmiştir. 81 Hıfzı Veldet Velidedeoğlu, Türk Medenî Hukuku Cilt, II Aile Hukuku, 5. Bası, Nurgök Matbaası, İstanbul 1965, s.262. 82 Feyzioğlu, s. 397,399. 83 Demir, s. 38; Tutumlu, s. 529; Ceylan, s.14.