Türkiye Barolar Birliği Dergisi 147.Sayı

259 TBB Dergisi 2020 (147) Onur SARI zekâlara kişilik bahsedilmemiş olup otonom davranışlarından ötürü kendilerine başvurulamamaktadır. 27 Avrupa Parlamentosu Tavsiye Raporu’nda da yapay zekâ sistemlerinin kişi olarak kabul görmemesi nedeniyle üreticiler, operatörler, mal sahipleri veya kullanıcıların orta- ya çıkan zarardan sorumlu tutulabileceği belirtilmiştir. 28 Yapay zekânın ayrı bir kişi olarak görülemeyeceği anlaşılmakta- dır. Bu durumda yapay zekânın bir ürün mü veya hizmet mi olduğu- nun değerlendirilmesi gerekir. Ayrıca yapay zekâ sistemi hem ürün hem de hizmet niteliğine sahip olup hibrit bir karaktere de sahip ola- bilir. Bununla birlikte doktrinde yapay zekâ sisteminin, yatırım danış- manlığı gibi insanların verebileceği hizmetleri sunuyorsa hizmet ola- rak kabul edileceği ancak sadece rutin veri analizlerini yapıyorsa ürün olarak kabul edilmesi gerektiği belirtilmiştir. 29 Doktrinde bir diğer gö- rüşse yapay zekânın bir ürün olduğu yönündedir. 30 Ancak yazar yapay zekânın kullanıcısının kişiselleştirilmiş girdilerine dayanarak tavsiye veya çıktı üretmesi halinde bir üründen ziyade bir hizmete benzeye- ceği görüşündedir. 31 Bununla birlikte doktrinde yapay zekânın 85/374 sayılı Üreticinin Sorumluluğuna İlişkin Avrupa Konseyi Direktifi m.2 bağlamında bir ürün olduğu ağırlıklı bir şekilde kabul görmektedir. 32 rüşündedir. Şirketlerde yazılımlar gibi dağınık ve karmaşık faaliyetlere girişebil- mektedir. Yine şirketlerdeki gibi yapay zekâ da, sahiplerinden yani hissedarlar- dan bağımsız bir karaktere sahip olabilir. Böylelikle yapay zekâ, davacı - davalı olabilecektir. Yazılımın malvarlığıysa akıllı yazılım kaynak kodu, veri tabanı, sun- duğu hizmetler karşılığında kazandığı gelir veya icra ettiği alım satım faaliyetle- rinden elde ettiği gelir olabilir. Yine yazılımlar şirketler gibi tescil işlemine tabii kılınabilir. Ayrıntılı bilgi ve değerlendirmeler için bakınız; Emre Bayamlıoğlu, “Akıllı Yazılımlar ve Hukuki Statüsü Yapay Zekâ ve Kişilik Üzerine Bir Deneme”, Uğur Alacakaptan’a Armağan, Cilt:2, İstanbul, 2008, s. 131- 140, s.138, 139 27 Sinan Sami Akkurt, “Yapay Zekânın Otonom Davranışlarından Kaynaklanan Hu- kuki Sorumluluk’”, Sayıştay Dergisi, Ankara, 2019, Yıl.7, Sayı:13, s.39 – 55, s.44 28 European Parliament resolution of 16 February 2017 with recommendations to the Commission on Civil Law Rules on Robotics (2015/2103(INL)), s.5 (Erişim Tarihi: 01.08.2019) 29 Gerstner, s.250 30 Jacob Turner, Robot Rules: Regulating Artificial Intelligence, Palgrave Macmillan, 1st. Ed., London, 2018, s.96 31 Turner, s.96 32 Amedeo Santosuosso/Chlara Boscarato/Floro Ernesto Caroleo/Lynette Rene Labruto/Christophe Leroux, Robots, Market and Civil Liability: A Europe- an Perspective In 2012 September, IEEE RO-MAN: The 21st IEEE International Symposium on Robot and Human Interactive Communication, s.1051-1058, s.1058. Doktrinde yazarlar 85/374 sayılı Direktif’in robotlar için hukuki sorum- luluk alanında bir dönüm noktası olmasına rağmen, robotun yalnızca bir ürün