Türkiye Barolar Birliği Dergisi 147.Sayı

260 Yapay Zekânın Sebep Olduğu Zararlardan Doğan Sorumluluk Ülkemizdeyse yapay zekânın TKHK bağlamında ve 14.06.2013 ta- rihli Ayıplı Malın Neden Olduğu Zararlardan Sorumluluk Hakkında Yönetmelik (Ayıplı Mal Yönetmeliği) bağlamında ürün olup olmadı- ğına ilişkin bir düzenleme yapılmamıştır. Kanımızca yapay zekâ sis- temleri özel algoritmalardan oluşan ve temelinde bir yazılım yatan sistemlerdir. Bu nedenle maddi bir mal olarak düşünmemek gerekir. Yapay zekâ sisteminin korunmasıysa fikri mülkiyet hukukunun ko- nusuna girmektedir. Nitekim yaratıcısının fikri bir çabası neticesinde yapay zekâ sistemi ortaya çıkar. Yaratıcısı öncellikle algoritmaları be- lirlemekte, kodları yazmakta ve bir yazılım meydana getirmektedir. Bu yazılım için kullanılacak veri setlerini de belirlemektedir. Tüm bu süreç sonucunda yapay zekâ sistemi belirli bir görevi yerine getire- bilmek için kendi kendine öğrenebiliyorsa ve çözüm ortaya koyuyor- sa başarılı olunmuştur. Yapay zekâ öğrenmesinde makine öğrenmesi sürecinin önemli bir rolü bulunmaktadır. Makine öğrenmesi bilgisa- yarların insanlar gibi öğrenmesini ve düşünmesini sağlayan bir tekno- lojidir. Günümüzde insanlar bilgisayarlara komut vererek çeşitli gö- revleri yaptırmaktadır. Oysa makine öğrenmesi ve yapay zekâ da artık insanın tek tek komut vermesine gerek yoktur. Bilgisayarların kendisi öğrenip görevi yerine getirebilecektir. Makine öğrenmesi denetim- li öğrenme (gözetimli öğrenme) ve denetimsiz öğrenme (gözetimsiz öğrenme) şeklinde gerçekleşebilir. Görüldüğü üzere yapay zekâ sis- teminin geliştirilmesi yaratıcısının fikri çabasına ve emeğine bağlıdır. Bu nedenle yapay zekâ fikri mülkiyet hukuku bağlamında bir tür fikri ürün olarak kabul görebilir. Fikri ürün ifadesiyse doktrinde çeşitli yazarlarca tanımlanmıştır. Yazarların görüşlerine değinirsek; Erel’e göre “ Fikri hakların konusu- nu fikri emek ürünleri teşkil etmektedir.” 33 Oğuzman, Barlas’a göre fikri haklar; “ kişilerin zekâ, düşünce ve yaratıcılıklarını kullanarak yarattıkları fikir ür ünleri üzerindeki haklara denir”. 34 Dural, Sarı’ya göre “ Kişilerin olduğu yönündeki mevcut yanlış varsayıma dayandığını belirtmiştir. Robotların yeni bilişsel yeteneklere sahip olmalarıyla birlikte üreticinin zararlardan tamamen sorumlu olmaması gerektiğini belirtmişlerdir. Ayrıntılı bilgi için bakınız; Santosu- osso, Boscarato, Caroleo, Labruto, Leroux, s.1058 33 N. Şafak Erel, Türk Fikir ve Sanat Hukuku, 3. Baskı, Yetkin Yayınevi Ankara, 2008, s.26 34 M. Kemal Oğuzman /Turgut Öz, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, C:2, Vedat Kitapevi 11.Baskı, İstanbul, 2014, s.156