Türkiye Barolar Birliği Dergisi 147.Sayı

82 Vergi Yargılaması Hukukunda Tanık Beyanı fin muhasebecisinin, 31 işyerinde çalışan işçinin, 32 taşıt sürücüsünün, 33 komisyoncunun, 34 tarafı bulunduğu hukuki muamele veya ilişki do- layısıyla, vergiyi doğuran olayla ilgisinin tabii bulunduğu kabul edil- mektedir. Görüleceği üzere tanığın vergiyi doğuran olayla ilgisinin tabii ka- bul edilebilmesinin belirlenmesinde en önemli unsur, tanığın vergiyi doğuran olayla bir bağının varlığıdır. İkinci unsur ise bu bağın, vergi- yi doğuran olayla ilgisinin doğrudan olmasıdır. Nitekim mükellefin eniştesinin fatura düzenlememe eylemi ile 35 bir kez ticari ilişkide bulu- nan müşterinin mükellefin bütün ticari faaliyeti ile 36 ticari ilişkiye taraf olan kişinin yakınının bu ticari ilişkiyle 37 , bina komşusunun kira kont- ratının içeriğiyle 38 ilgisinin tabii olmadığı sonucuna varılmaktadır. 39 1.2. Tanığın Vergiyi Doğuran Olayla İlgisi Açık Olmalıdır VUK’un 3. maddesinin B bendinin 2. fıkrasında tanık beyanının delil olarak kullanılmasında getirilen ikinci koşul tanığın vergiyi do- ğuran olayla ilginin açık olmasıdır. Tanığın, içinde bulunduğu konum sebebiyle vergiyi doğuran olayla ilgisi ilk bakışta tabii görünebilmek- tedir. Ancak tabii görünen her ilgi gerçekte var olmayabilir. Örneğin; 31 Danıştay 3. Daire, 1986/2954 E., 1988/1858 K. ve 21.06.1988 tarihli kararı “Yal- nızca vergi mükellef veya sorumlusunun bilebileceği türde olmayan maddi bir olgunun, diğer bir anlatımla, orada bulunan herkesin bilebileceği bir durumun, örneğin işyerinde çalışan bir işçi sayısının tespitinin muhasibin ifadesine dayanı- larak tespitinde kanuna aykırılık olmadığı hk.” 32 Danıştay 4. Daire, 1988/2042E., 1988/4360 K. ve 07.12.1988 tarihli kararı 33 Danıştay 3. Daire 1986/3234E., 1987/2632K. ve 19.11.1987 tarihli kararı “Taşıt sü- rücüsünün ifade ve imzası ile düzenlenen yoklama tutanağından, sevk ve irsali- yesinin taşıtta bulunmadığı anlaşıldığından, aksi yoldaki iddia da isabet olmadığı hk.” 34 Danıştay 3. Daire, 1986/2886 E., 1987/2624 K. ve 19.11.1987 tarihli kararı “Götürü usulde gelir vergisi mükellefi olan otobüs işletmelerine yolcu temin eden yazıha- ne işletmecisinin belge düzenlemediği yolundaki ifadesine dayanarak özel usul- süzlük cezası kesilebileceği hk.” 35 Danıştay 3. Daire, 1987/2083 E., 1988/1309 K. ve 27.04.1988 tarihli kararı 36 Danıştay 4. Daire, 1984/2054 E., 1985/876 K. ve 21.03.1985 tarihli kararı 37 Danıştay 3. Daire, 1987/1072 E., 1988/1020 K. ve 20.03.1988 tarihli kararı “Dava- cıyla ticari ilişkide bulunduğu iddia edilen kişinin kardeşinin ifadesine dayanarak matrah farkı bulunulamayacağı hk.” 38 Danıştay 4. Daire, 1984/478 E., 1985/714 K. ve 06.03.1985 tarihli kararı “Kira kont- ratında gösterilen bilgilerin aksinin, kirada taraf olmayan kimselerin ifadesi ile kanıtlanamayacağı hk.” 39 Candan, s. 806