Türkiye Barolar Birliği Dergisi 148.Sayı

239 TBB Dergisi 2020 (148) Gülşah Sinem AYDIN biçimde davranıldığı durumlarla sıklıkla karşılaşılmaktadır. Örnek olarak, kendisine dilediği bedelle satma yetkisi verilen bir temsilcinin temsile konu olan taşınmazı değerinin çok altında bir bedelle satması 11 ya da kendisine dilediği bedelle satın alma yetkisi verilen bir temsil- cinin temsil olunan adına çok yüksek bedelle taşınmaz satın alması 12 verilebilir. Yine uygulamada sıklıkla karşılaşılan bir başka örnek kira- ya verme yetkisi verilen bir temsilcinin, kiralananı çok düşük bir kira bedeli ile kiralamasıdır. 13 Belirtilmelidir ki bu durum yetkisiz temsil- den farklıdır. Zira burada temsil yetkisinin kapsamı bakımından değil, kullanılma tarzı bakımından sorun çıkmaktadır. 14 Türk Borçlar Kanunu’nun 15 temsile ilişkin hükümleri arasında temsil yetkisinin kötüye kullanılması durumuna ilişkin özel bir düzen- lemeye yer verilmediğinden, hukuksal dayanak bakımından öğretide tartışma bulunmaktadır. Öğretide bu durumda yetkisiz temsile ilişkin hükümlerin (TBK m. 46 vd.; OR Art. 38 vd.) uygulanması gerektiği yönünde görüş bulunduğu gibi, culpa in contrahendo sorumluluğuna başvurulması gerektiği yönünde de görüş bulunmaktadır. 16 Diğer bir görüş uyarınca temsilcinin temsil yetkisini temsil oluna- nın menfaatine uygun şekilde kullanma yükümlülüğünün hukuksal dayanağı, temsil yetkisinin dayandığı temel ilişkidir. Bu yükümlülüğe örnek olarak vekilin sadakat ve özen borcu (TBK m. 506/II) verilmek- tedir. Buna göre vekil vekâleti, vekâlet verenin haklı menfaatlerini gö- zeterek, sadakat ve özenle yürütmelidir. 17 11 Kutlu Sungurbey, s. 12; Kocayusufpaşaoğlu, § 50, N. 1; Mustafa Alper Gümüş, Türk-İsviçre Borçlar Hukukunda Vekilin Özen Borcu, İstanbul 2001, (Özen), s. 278-279; Mustafa Alper Gümüş, Borçlar Hukuku Özel Hükümler, Cilt-II, 3. bası, İstanbul 2014, (Borçlar Özel), s. 172-173; O. Gökhan Antalya, Borçlar Hukuku Ge- nel Hükümler, Cilt: V/1, 1, Genişletilmiş 2. baskı, Ankara 2019, N. 2817. 12 Kutlu Sungurbey, s. 12; Fatma Zeynep Altıner, Yetkisiz Temsil, İstanbul Üniversi- tesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul 2009, s. 44. 13 Gümüş, Özen, s. 278-279; Gümüş, Borçlar Özel, s. 173. 14 Roger Zäch/Hans Reiner Künzle, Berner Kommentar, Kommentar zum Schwei- zerischen Privatrecht, Band VI: Obligationenrecht, 1. Abteilung: Allgemeine Bes- timmungen, 2. Teilband, 2. Unterteilband: Stellvertretung, Kommentar zu Art. 32- 40 OR, Bern 1990, Art. 38, N. 14; İnceoğlu, s. 333, dn. 891. 15 Kanun No: 6098, Kabul Tarihi: 11.01.2011, Resmî Gazete Tarihi: 04.02.2011, Sayı: 27836, Yürürlük Tarihi: 01.07.2012. 16 Bu görüşler hakkında bilgi için bkz. Zäch/Künzle, Art. 38, N. 15-16. 17 Kocayusufpaşaoğlu, § 50, N. 1; Bu yönde bkz. Abdulkerim Yıldırım, Türk Borçlar Hukuku Genel Hükümler, Gözden Geçirilmiş Altıncı Baskı, Ankara 2017, s. 160-

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1