Türkiye Barolar Birliği Dergisi 148.Sayı

25 TBB Dergisi 2020 (148) Işıl KURNAZ Anayasa Mahkemesi’nin kurulduğu 1962 yılından 1986 yılına ka- dar geçen yarım asırlık sürede, LGBTQ haklarıyla temas eden herhan- gi bir kararı yoktur. 1986’dan sonra ise peyderpey artan sayıda içtihat, kimi zaman ileri gidiş, kimi zaman geri dönüşlerle örülmüştür. Bu bağlamda bu bölümde incelenecek kararlar, norm denetimi ve bireysel başvuru kararlarından seçilmiş, tarihsel bağlamın ve seyrin, ilerleme anlamında doğrusal bir takibini yapabilmek için yıl bazlı olarak norm denetimi ve bireysel başvuru kararları olarak ayrı ayrı ifade edilerek, geçmişten ileriye doğru anlatılmaya çalışılmıştır. 1. 1986 tarihli, 2559 sayılı Polis Vazife ve Salahiyetleri Kanunu’nun 5. maddesine karşı açılan iptal davasına ilişkin so- yut norm denetimi kararı: 38 İlgili hüküm uyarınca, genel ahlak ve edep kurallarına aykırı olarak utanç verici ve toplum düzeni bakımından tasvip edilmeyen tavır ve davranışta bulunanların parmak izlerinin alınmas ı öngö- rülmüştür. Anayasa Mahkemesi, ilgili kuralı kişi özgürlüğünü, polisin öznel ve keyfi değerlendirmelerine göre kısıtlayan ve genel ahlak ve edep kuralları referansıyla içeriği belirsiz bir düzenleme öngören bu hükmü anayasaya aykırı görerek iptal etmiştir. Ancak kararın gerek- çesinde Mahkeme, hükmün belirsizliği ve keyfiliğini değerlendirir- ken, hükümden çıkarılacak anlamın doğrudan eşcinselleri ve “ kendini başkalarının zevkine terk edenleri” kapsadığının açıkça ifade edilmeme- si olduğunu söylemiştir : “559 sayılı Yasa’nın 5. maddesine (F) bendi olarak eklenmiş bulunan bu kuralla ne gibi bir toplumsal faydanın amaçlandığı ve kimleri kapsadığı yönü açık değildir. Bent hükmünün getiriliş nedeni yasa tasarısına ilişkin gerekçede: 2559 sayılı Kanun’un (D) bendinde “kendisini başkalarının zevkine terk edenler” ibaresinin açık olmayıp tefsire muhtaç yanları bulunduğu, günümüz dünyasında aktüel bir konu haline gelen kadın, erkek eşcinsel kişiler ile bunlara aracılık edenlerin faaliyetlerinin takibini ve gereken önleyici zabı- ta tedbirlerinin alınmasını sağlamak, şeklinde açıklanmıştır. Eğer madde sadece gerekçede belirtildiği gibi tavır ve davranışları toplum düzeni bakımından tasvip edilmeyecek nitelikte bulunan eşcinselleri kapsamış olsa idi, toplum sağlığı gözetilerek bent hükmünün haklı bir gerekçeye dayandığı söylenebilirdi”. 38 Esas Sayısı: 1985/8; Karar Sayısı: 1986/27; Karar Tarihi: 26.11.1986; R.G. Tarih- Sayı:14.08.1987-19544.