Türkiye Barolar Birliği Dergisi 148.Sayı

297 TBB Dergisi 2020 (148) İştar CENGİZ / Uğur ERSOY / Alper KÜÇÜKAY Yargıtay vermiş olduğu kararlarında, gece çalışmalarının günde yedi buçuk saati geçemeyeceğine ilişkin hüküm karşısında, gece ça- lışmaları yönünden 45 saat olan yasal çalışma sınırı aşılmamış olsa da günde yedi buçuk saati aşan gece çalışmaları için fazla çalışma ücreti ödenmesi gerektiği yönünde görüş bildirmiştir. 15 2. Gece Çalışmasına İlişkin Hükümler 4857 sayılı İş Kanunu’na göre; on sekiz yaşını doldurmamış çocuk ve genç işçilerin sanayiye ait işlerde gece çalıştırılması yasaklanmıştır (m.73/II), ayrıca gece çalışmalarının yedi buçuk saati geçemeyeceği de ayrıca belirtilmiştir (m.69/III). Ancak, turizm, özel güvenlik ve sağlık hizmeti yürütülen işlerde işçinin yazılı onayının alınması şartıyla yedi buçuk saatin üzerinde gece çalışması yaptırılabilir (6645 sayılı Kanun- la değişik m.69/III). O halde sadece söz konusu işlerle sınırlı olarak gece döneminde yedi buçuk saatten daha fazla çalışılması mümkün- dür. 16 Çelik/Caniklioğlu/Canbolat, işçinin genel olarak fazla çalışma yapmaya ilişkin onayının yeterli olmayacağını, işçinin yazılı onayının açıkça gece yedi buçuk saatten daha fazla çalışma yapmaya ilişkin ol- ması gerektiğini ifade etmektedir. 17 4857 sayılı İş Kanunu m.73/II’de ise; on sekiz yaşını doldurmuş kadın işçilerin gece postalarında çalıştırılmasına ilişkin usul ve esas- ların bir yönetmelikle düzenleneceği belirtilmiştir. Bu doğrultuda hazırlanan ve 2017 yılında değişikliğe 18 uğrayan Kadın Çalışanla- rın Gece Postalarında Çalıştırılma Koşulları Hakkında Yönetmelik 19 m.5’e göre; kadın çalışanlar gece postalarında yedi buçuk saatten fazla çalıştırılamaz. Ancak turizm, özel güvenlik ve sağlık hizmeti yürütülen işlerde ve bu işlerin yürütüldüğü işyerlerinde faaliyet gös- teren alt işveren tarafından yürütülen işlerde kadın çalışanın yazılı onayının alınması şartıyla yedi buçuk saatin üzerinde gece çalışması 15 Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, Tarih: 10.11.2016, Esas No: 2016/34978, Karar No: 2016/19619; Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, Tarih: 12.03.2012, Esas No: 2011/36448, Karar No: 2012/7871; Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, Tarih: 28.01.2010, Esas No: 2008/14699, Karar No: 2010/1530; Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, Tarih: 21.05.2012, Esas No: 2011/22849, Karar No: 2012/17760. 16 Çelik/Caniklioğlu/Canbolat, 2018, s.684-685. 17 Çelik/Caniklioğlu/Canbolat, 2018, s.685. 18 R.G. Tarih-Sayı: 19.08.2017-30159. 19 R.G. Tarih-Sayı: 24.07.2013-28717.