Türkiye Barolar Birliği Dergisi 148.Sayı

313 TBB Dergisi 2020 (148) İştar CENGİZ / Uğur ERSOY / Alper KÜÇÜKAY şımaktadır. Günümüzde çalışma hayatındaki tempo, stres ve yoğun- luk bu dağılımı etkileyebilmektedir. İş hayatının olumsuz etkilerine karşı sağlıklı bir yaşam tarzı geliştirme ile birlikte günlük rutinleri bir düzende tutmak ise psikolojik açıdan fayda sağlayacağı gibi iş-yaşam dengesi kurulmasına da katkı sağlayacaktır. Nitekim Avrupa Birliği Çalışma Saatleri Yönergesine (2003) göre, gece çalışanları yirmi dört saatlik periyod içerisinde sekiz saatten faz- la ağır, zorlayıcı (fiziksel ve zihinsel) ve tehlikeli işlerde çalışamaz ve belli şartlar dâhilinde gündüz vardiyasına geçme hakkına sahiptir. Avrupa Birliği Temel Haklar Şartları (Madde 31-1, 2012) içerisinde ise “her çalışanın sağlık, güvenlik ve saygınlığına saygı gösteren çalışma koşulları içerisinde çalışma hakkı” maddesi yer almaktadır. Ayrıca bu bildirgeye göre “her çalışanın haftalık, günlük ve saatlik çalışma saat- lerinin sınırlaması ile günlük ve haftalık dinlenme dönemleri hakkı” bulunmaktadır (Madde 31-2, 2012). Bu maddeler, hukuki anlamının yanı sıra çalışan sağlığı ve psikolojisine verilen önemi de vurgulamak- ta olan birer gösterge olarak değerlendirilmektedir. Ayrıca özel sağlık durumuna sahip olanlar, engelli, hamile gibi sağlık hassasiyetine sahip olan çalışanlar için de durumlarına uygun düzenlemelerin oluşturulması, çocuk işçiler, göçmen işçiler gibi ke- simlerin çalışma hayatındaki rollerin ele alınması hem hukuki hem psikolojik hem de tıbbi bağlamda katkı sağlayacaktır. Gece kavramının gerek ceza hukuku gerek viktimoloji açısından da önem arz eden ve kendisine sonuçlar bağlanan bir kavram oldu- ğu söylenebilir. Gece kavramı özellikle iş kazalarında ve iş yerinde işlenen suçlar bakımından üzerinde durulması gereken bir husustur. Türk Ceza Kanunu’na bakıldığında “gece vakti” kavramına, tanımlar maddesi dışında yalnızca üç suç tipinde (konut dokunulmazlığının ih- lali, hırsızlık ve yağma) özel olarak yer verildiği görülmektedir. Bu üç suç tipi dışında ceza hukuku sistemimizde gece vakti ne açıkça hukuki sonuç bağlayan ve gece vaktini değerlendirmeye alan başka bir norm bulunmamaktadır. Bu nedenle bahse konu bu üç suç tipi dışındaki suçların gece vakti işlenmiş olması olsa olsa TCK’nın 61. maddesine göre temel cezanın belirlenmesinde hâkim tarafından dikkate alınacak bir ölçüt olarak değerlendirilebilecektir.