Türkiye Barolar Birliği Dergisi 148.Sayı

342 Belediye Şirketlerinde Çalışan İşçilerin 6772 Sayılı Kanun’da Öngörülen İlave Tediyeden ... 3. Geçici/Ödünç İş İlişkilerinde İşçinin Durumu Uygulamada karşılaşılan sorunlardan birisi de geçici iş ilişkisine (ödünç iş ilişkisi) dayalı olarak çalıştırılan işçilerin ilave tediyeden ya- rarlanıp yararlanamayacakları hususudur. Gerçekten de 6772 sayılı Kanun kapsamında kalan işverenlerin, 4857 sayılı Kanun’un 7. mad- desinde düzenlenen ve bir işverenin kendisine hizmet sözleşmesiyle bağlı işçisini, işçinin de rızasını almak ve sözleşmenin bu esnada da devamı koşuluyla, iş görme edimini yanında ve yönetimine bağlı bir biçimde yerine getirmesi amacıyla geçici bir süreliğine 57 üçüncü bir ki- şiye vermesi olarak tanımlanan 58 geçici iş ilişkisine dayalı sözleşme ile işçi çalıştırmaları durumunda, söz konusu işçiler hukuken işverenin işçisi kabul edileceklerinden dolayı, ilave tediyeden yararlanacaklar- dır. Bu durumda, 4857 sayılı Kanun’un 7/son maddesinde yer alan “Geçici iş ilişkisi kurulan işveren, işçinin kendisinde çalıştığı sürede öden- meyen ücretinden, işçiyi gözetme borcundan ve sosyal sigorta primlerinden, devreden işveren ile birlikte sorumludur.” biçimindeki hüküm uyarınca, ödünç alan işveren, ödünç veren işverenin işçiye ödemediği ilave tedi- ye ücretinden dolayı ödünç veren işverenle birlikte sorumlu olacaktır. Buna karşılık, 6772 sayılı Kanun kapsamında kalan işverenlerin başka işverenlerin işçisini geçici olarak çalıştırmaları durumunda ise, bu işçilerin ilave tediyeden yararlanması mümkün değildir. 59 III. İLAVE TEDİYENİN MİKTARI 6772 sayılı Kanun’un kapsamına giren işyerlerinde işçi statüsünde bulunan kişilere, her yıl için birer aylık ücretleri oranında ilave tediye yapılacaktır (6772 sayılı Kanun, m. 1). Ancak, 6772 sayılı Kanun’un 2. maddesinde, maden işletmelerinin münhasıran yeraltı işlerinde çalı- şanlarına bu işlerde çalıştıkları müddetle mütenasip olarak her yıl için ayrıca birer aylık istihkakları tutarında bir ilave tediye daha yapılacağı hüküm altına alınmıştır. Burada önemli olan husus, işçinin sözleşme- 57 Geçici iş süresi, 4857 sayılı Kanun’un 7/son maddesi uyarınca, en fazla 6 aydır. 58 Ömer Ekmekçi, “Geçici İş İlişkisinin Kurulması ve Sona Ermesi”, Legal Vefa Top- lantıları II, Prof. Dr. Nuri Çelik’e Saygı, Türk İş Hukukunda Üçlü İlişkiler, İstan- bul, 2008, s. 101. 59 Akyiğit, s. 78-79; Topak, http://suleymantopak.av.tr/grup/makaleler/beled- iye-iktisadi-tesebbuslerinde-calisan-iscilerin-ilave-tediye-ucret-hakki.htm (erişim tarihi: 10.11.2019).