Türkiye Barolar Birliği Dergisi 148.Sayı

347 TBB Dergisi 2020 (148) Levent ATABAY yapılacak ilave tediyenin 6772 sayılı Kanun uyarınca yapılacak ilave tediyeden farklı olduğu anlaşılmaktadır. Nitekim, Yargıtay da 6772 sayılı Kanun’un Ek.1. maddesinde düzenlenen tediyeyi, “ilave tediye” olarak değil, “akdi tediye” olarak kabul etmekte 76 ve bu tür ilave tedi- ye alacaklarında en yüksek işletme faizinin uygulanması gerektiğini belirtmektedir. 77 İlave tediyenin toplu iş sözleşmesinden kaynaklandığı durumlar- da, gecikme faizi toplu iş sözleşmesinde belirtilen ödeme tarihinden itibaren işlemeye başlayacaktır. İlave tediye alacağına ilişkin dava miktarının sonradan ıslah edi- lerek artırılması durumunda; ıslahtan önceki miktar için temerrüt ta- rihinden itibaren, ıslah ile artırılan miktar bakımından ise ıslah tari- hinden itibaren faize hükmedilmesi gerekecektir. Temerrüt tarihi ise yukarıda belirtildiği üzere, 6772 sayılı Kanun’dan kaynaklanan ilave tediye alacaklarında ihtarla karşı tarafın temerrüde düşürüldüğü ta- rih; ihtar yapılmamış ise dava tarihidir. Nitekim, Yargıtay da 6772 sa- yılı Kanun’dan kaynaklanan ilave tediye alacağının dava ile istenen kısmına dava tarihinden, ıslahla artırılan kısmına ise ıslah tarihinden itibaren kanuni faiz uygulanması gerektiğini ifade etmektedir. 78 İlave tediye alacağı beş yıllık zamanaşımına tabidir. Zamanaşımı, ilave tediyenin yapılması gereken tarihten itibaren işlemeye başlaya- caktır. 79 V. İLAVE TEDİYENİN YAPILMAMASININ SONUÇLARI İlave tediye, geniş anlamda ücrete dahildir. Dolayısıyla, ilave te- diyenin yapılmaması halinde, bu husus, 4857 sayılı Kanun’un 24/ II-e maddesinde öngörülen haklı fesih nedenini oluşturduğundan, 76 Yargıtay 9. HD’nin 18.03.2019 tarih, E.2016/35317, K.2019/6954 sayılı kararı, https://www.sinerjimevzuat.com.tr (erişim tarihi: 21.02.2020). 77 Yargıtay 7. HD’nin 15.11.2016 tarih, E.2015/44578, K.2016/19399; 7.HD’nin 15.11.2016 tarih, E.2016/17862, K.2016/19397; 7. HD’nin 18.09.2014 tarih, E.2014/11196, K.2014/17551 ve 9. HD’nin 13.09.2011 tarih, E.2011/39204, K.2011/29535 sayılı kararları, https://www.sinerjimevzuat.com.tr (erişim tarihi: 21.02.2020). 78 Yargıtay 9. HD’nin 18.03.2019 tarih, E.2017/9165, K.2019/5995 sayılı kararı, https://www.sinerjimevzuat.com.tr (erişim tarihi: 21.02.2020). 79 Mülayim, s. 300.