Türkiye Barolar Birliği Dergisi 149.Sayı

167 TBB Dergisi 2020 (149) Cenk AKİL lunduğunu haber vermiş, şahitler 2530 yıllık zilyetliği belirtmişlerdir. Mah- kemece 7.11.1974 tarihinde resen keşif icrasına karar verilmiş ve davacıya bilirkişi ve şahit hazırlaması yönünde mehil ve imkân bahşedilmiş fakat ge- rekçesi açıklanmamıştır. Bu keşifte davalı Hazine ve Belediye vekili yeni- den şahit dinlenmesini kabul etmeyeceklerini bildirmiştir. HUMK’un 274. maddesi (şimdi: HMK m. 240) uyarınca ikinci bir şahit listesi verilmesi ve yeniden şahit dinlenmesi olanağı bulunmadığı gibi davalı tarafın sükûtla karşılaması ve zımni muvafakatin varlığı söz konusu değildir ” . 52 Kararın mefhumu muhalifinden karşı tarafın muvafakatinin olma- sı durumunda yeni tanık göstermenin mümkün olduğu anlaşılmakta- dır. Buna karşılık, Yargıtay daha yakın tarihli bir kararında karşı tara- fın muvafakatiyle dahi yeni tanık listesi verme yasağının aşılamayaca- ğını kabul etmiştir: “İkinci tanık listesi verme yasağı kamu düzeni ile ilgilidir. Çünkü, bu yasak yargılamanın sürüncemede bırakılmasını önlemek ve mahkemelerin işi- ni azaltmak amacı ile konulmuştur. Bu nedenle; karşı taraf, ikinci bir tanık listesi verilmesine muvafakat etse dahi mahkeme ikinci tanık listesini dinleyemez …”. 53 Bu noktada delil sözleşmesi kapsamına girip girmediği tartışmalı olan HMK m. 200, f. 2 hükmü üzerinde de kısaca durmak gerekir. Bah- si geçen hükme göre, senetle ispatı gereken bir konuda tanık dinletme talebine karşı taraf açıkça muvafakat gösterirse tanık dinlenebilir. He- men belirtelim ki, doktrinde bahsi geçen hükmü bir delil sözleşmesi çeşidi olarak nitelendirenler olduğu gibi aksi kanaatte olanlar da var- dır. 54 Kamu düzenine ilişkin hâllerde delil sözleşmesi yapılamayacağın- dan ve yeni tanık listesi verme yasağı da kamu düzenine ilişkin olduğun- dan bu konuda bir delil sözleşmesi de yapılamayacaktır. HMK m. 200, 52 8. HD 01.06.1976, 8388/4625 (lexpera). 53 8. HD 10.04.2001, 498/2852 (legalbank). 54 Bu konudaki tartışmalar için bkz. Kuru, Usul III, s. 2924 vd.; Kuru, Ders Kitabı, s. 328. Söz konusu hükmün bir delil sözleşmesi sayılamayacağı hakkında bkz. Ata- lay, Pekcanıtez Usul, s. 1746; Arslan/Yılmaz/Taşpınar Ayvaz/Hanağası, s. 466; Tanrıver, s. 822; Erişir, s. 214.