Türkiye Barolar Birliği Dergisi 150.Sayı

216 İş Kazasından Doğan Taksirle Yaralama Suçunda Asıl İşverenin Cezai Sorumluluğu terilmektedir. Bunun nedeni de önlemenin işyerinde başlaması ve bu gibi örgütleri kuran işyerlerinde iş kazalarına daha az rastlanmasıdır. 79 Asıl işveren-alt işveren ilişkisinin kurulduğu bir işyerinde asıl işveren ve alt işverenin sayıları ayrı ayrı ellinin altında ancak her iki işverenin toplam çalışan sayısı elliden fazla ise, koordinasyon asıl işverence ya- pılmak kaydıyla, asıl işveren ve alt işveren tarafından birlikte kurul oluşturulur. Bunun dışında, asıl işverenin işçi sayısı elliden fazla ise kurul asıl işverence, alt işverenin işçi sayısı elliden fazla ise kurul alt işverence oluşturulur. 80 İş sağlığı ve güvenliği önlemlerinin alınması bakımından 50 (elli) sayısı incelemeye değerdir. Öğretide bu tespit haklı olarak eleşti- ri konusu yapılmıştır. Bunun nedeni olarak Türkiye özelinde küçük işletmelerinin sayısının fazla olup, bu işletmelerde büyük işletmele- re oranla daha fazla kazaların yaşanması nedeniyle ortak bir kurulun oluşturulması gerektiği belirtilmiştir. 81 Kanun koyucu, Kanun’da yer alan 50 sayısını kullanarak çok açık bir rakamı belirtse de bunun tespiti o kadar kolay olmamaktadır. Öğ- retide bir görüşe göre bu sayının belirlenmesinde alt işverene ait iş- çilerin dikkate alınmayacağı, işçi kavramında sözleşmeyle kendisine bağlı olan işçilerin anlaşılması gerektiği belirtilmektedir. 82 Diğer görüş ise burada iş sözleşmesine bakılmaması, bunun yerine işyerinin esas alınması gerektiği savunulmaktadır. Bu görüşe göre alt işverenin iş- çileri de 50 sayısına dahil olacaktır. 83 Bir başka göre, bir işyerinde alt 79 Süzek, s. 929. Almanya ve Avusturya’da iş güvenliği kurullarının olduğu ifade edilmektedir. Almanya’da yirmiden fazla işçi çalıştıran yerlerde iş güvenliği kurulu kurulması, Avusturya’da ise en az 100 işçinin çalıştığı işyerlerinde iş gü- venliği kurulu kurulması zorunlu tutulduğu, eğer çalışanların ¾’ü büro çalışanı konumunda ise en az 250 işçi çalıştırılması halinde bu kurulu oluşturmanın zo- runlu olduğu belirtilmektedir. Bkz. İstanbul Barosu Çalışma Hukuku Komisyonu, İş Sağlığı ve Güvenliği Yasa Tasarısı Taslağı Sempozyumu, G. Alpagut, İstanbul Barosu Yayınları, 2008, s. 53. 80 Süzek, s. 892-894. 81 Fatma Zeynep Altıner, “İşverenin İş Kazası ve Meslek Hastalığından Doğan Maddi Tazminat Yükümlülüğü, C. 13, S. 3-4, Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi , Erzincan, 2009, s. 272, http://eski.erzincan.edu.tr/birim/HukukDergi/ makale/2009%20XIII_2-13.pdf, e.t. 03/11/2016. 82 Ömer Ekmekçi, “Asıl İşveren-Alt İşveren İlişkisinde İş Sağlığı ve Güvenliği Uy- gulamaları”, Sempozyum Tebliğleri Kitabı, Çimento Sektöründe İş Sağlığı ve Gü- venliği Sempozyumu, ÇEİS, Ankara, s. 25. 83 Levent Akın, “İş Sağlığı ve Güvenliğinde İşyerinin Örgütlenmesi”, Ankara Üniver- sitesi Hukuk Fakültesi Dergisi , C., 54, S. 1, Ankara, 2005, s. 6-7, http://kutuphane.