Türkiye Barolar Birliği Dergisi 150.Sayı

252 Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nda Değişiklik Yapılmasına Dair 7251 Sayılı Kanun Hakkında ... Bugün yargıda en temel sorun insan kaynağı sorunudur. Onun da temelinde hukuk fakültelerinin sayısı, yapısı, kütüphanesi, eğitimi ve akademik kalitesi gelmektedir. Bunda ilerleme bir yana, sürekli geri- leme söz konusudur. Yine insan kaynağının mutlak bir parçası olarak, hukuk mesleklerine kabulde ciddî, objektif, bu mesleklerin ağırlık ve sorumluluğuyla uyumlu bir eleme, değerlendirme süreci söz konu- su değildir. Hâkimlik ve savcılıkta bu durum neredeyse göstermelik hale gelmiş, avukatlıkta ise niteliği zaten tartışmalı olan sınav sürekli ertelenerek ve zamanı uzatılarak uygulanamaz hale gelmiştir. Ayrıca stajların içeriği ve niteliği ile süresi ve amaca uygunluğu tartışmaya açıktır. Aynı şekilde meslek içi eğitim, ilerleme, mesleğin bağımsız ve tarafsız şekilde yürütülebilmesi yolunda da bir olumlu gidiş yoktur; bilakis her geçen gün bu konuda eleştiriler artmaktadır. 6100 sayılı HMK kabul edildiğinde ısrarla ve özellikle vurgulan- masına rağmen, gerçek, doğru ve olması gereken şekilde, aynı zaman- da kariyer aşaması olarak bir hâkim yardımcılığı sitemine geçileme- miştir. Hatta önemi sebebiyle başlangıçta HMK’nın gerekçesinde yer verilen bu husus, daha sonra gerekçeden çıkartılmıştır. Bugün bu yön- de bazı tartışmalar yapılsa da gündem de olan veya dışarıya yansıdı- ğı kadarıyla bilinen öneriler hâkim yardımcılığı değil, stajın farklı bir türüdür. Görünen odur ki, hâkim yardımcılığının dahi ne olduğu tam anlaşılamamıştır. Bu da sorunu çözmek yerine daha yeni sorunlara yol açacak bir düşüncedir; hatta böyle bir hâkim yardımcılığının olmasın- dansa olmaması daha iyidir. Bir şeye istenenin ismini vermekle, o şey istenen olmayacaktır. 6100 sayılı HMK kabul edildiğinde gerek gerekçede belirtilen gerekse bilim komisyonu üyeleri ve konuyla ilgili kişilerce vurgula- nan, ısrar edilen tedbirlerin önemli kısmı alınmadığı gibi, bazıları da zamansız bir şekilde uygulamaya girmiş, hatta ısrarla yapılmaması önerilen bazı hususlara yer verilmiştir. Aynı şekilde mutlaka HMK ile birlikte düzenlenmesi gereken özel mahkemeler ve özel yargılama usûllerine ilişkin kanunlara dokunulmamış, daha sonra yapılan bazı düzenlemeler ise göstermelik, hatta amaca hizmet etmeyen düzenle- meler şeklinde karşımıza çıkmıştır. Bunun tipik örneği ise İş Mahke- meleri Kanunu’nda yapılan değişikliklerdir. 5 5 Bu konuda bkz. Muhammet Özekes/Murat Atalı, “7036 sayılı Yeni İş Mahkemele-