Türkiye Barolar Birliği Dergisi 150.Sayı

288 Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nda Değişiklik Yapılmasına Dair 7251 Sayılı Kanun Hakkında ... Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353. maddesinin birinci fıkra- sına göre, kararın kaldırılarak dosyanın ilk derece mahkemesine gön- derilmesi, istinaf mahkemelerinin dar anlamda mahkemeler olmasıyla ilgilendirilemez. Dar istinaf ya da sınırlı istinaf, istinaf mahkemesini ilk derece mahkemesinin tespitleri ile bağlı tutulmakta ve kararını ilk de- rece mahkemesince toplanan dava malzemesine dayandırmaktadır. 31 Başka bir ifade ile istinaf yargılamasında yeni vakıalara dayanmak mümkün değildir. Bunun yanında istinaf mahkemesi istinaf dilekçe- si ile ve burada belirtilen sebeplerle bağlıdır. Buradaki istinafta yeni vakıa getirilmesi yasaktır. 32 Bu anlamda Türk hukukundaki istinaf dar anlamda istinaftır. 33 İstinaf mahkemesinin verilen kararı sadece kaldı- rıp yeniden karar verilmek üzere ilk derece mahkemesine göndermesi biçiminde bir istinaf modeli kabul edilmemiştir. 34 İstinaf mahkemesinin ilk derece mahkemesinin kararını kaldırarak hüküm verme yetkisi bulunmakla birlikte, bunun ilk derece mahke- mesinin yerine geçerek hüküm verme olarak anlaşılmaması, denetim fonksiyonunun bir devamı olarak ve onunla sınırlı olarak anlamlandı- rılması gerektiği de istinaf sistemine uygun değildir. Bu konuyla ilgili olarak Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin kararı, isti- nafın amacına ve kanundaki düzenlemeye son derece uygun örnek bir karardır. 35 Bu kararın Yargıtay’ın diğer daireleri tarafından da benim- senmesinden 36 ve bölge adliye mahkemelerinin Yargıtay kararlarıyla ma ücretine ilişkin esasa yönelik delillerin hiç değerlendirilmeden karar verilmiş olması nedeniyle davanın esası incelenmeden ilk derece mahkemesi kararının ortadan kaldırılması ve davanın yeniden görülmesi için kararı veren mahkemeye gönderilmesi sonuç ve kanaatine varılarak aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur İzmir BAM 3. HD, 10.02.2017, 234/261. 31 Ejder Yılmaz, İstinaf, Ankara 2005, s. 22; Muhammet Özekes, Pekcanıtez Usûl- MedenîUsûl Hukuku, C. III, 15. Bası, İstanbul 2017, s. 2244-2245; Akkaya, s. 100. 32 W. Rechberger/ D. Simotta, Grundriss des österreichischen Zivilprozessrechts, Wien 2010, s. 569; ayrıca Akkaya, s. 89. 33 Nevhis Deren-Yıldırım, Teksif İlkesi Açısından İstinaf, İstinaf Mahkemeleri Ulus- lararası Toplantı (7-8- Mart 2003), Ankara 2003, s. 269. 34 Akkaya, s. 103 vd. 35 2. HD, 04.12.2917, 5594/13799 (Kazancı İçtihat Bankası). 36 “6100 sayılı HMK’nın 353. maddesinde bölge adliye mahkemelerince duruşma yapılmadan verilecek kararlar sayılmış olup, 353/l-a-6. maddesinde ilk derece mahkemesince, tarafların davanın esasıyla ilgili olarak gösterdikleri delillerin hiç- biri toplanmadan veya gösterilen deliller hiç değerlendirilmeden karar verilmiş olması halinde, esasa ilişkin inceleme yapılmaksızın kararın kaldırılmasına kesin olarak karar verileceği düzenlenmiştir. Anılan bu düzenleme ile bölge adliye mah-