Türkiye Barolar Birliği Dergisi 151.Sayı

140 Yüksek Yargı Organlarının Kararlarına Uygulanan Kısmi Erişim Engelinin İdare Hukuku ... their decision of precedence tended to be binding, in a point of law, on another court in deciding a similar case or other decisions with a persuasive power, in certain circumstances or facts, on another court on deciding a similar case, to the effect that case law is built up out of precedents as such. No doubt, it becomes vitally crucial for fair trial and transparency to allow the public to have open access to case reports in the judicial process to enable them to exercise the right to fair trial and freedom of information. However, in practice, not all but only limited number of the Courts’ important decisions of binding precedent are fully reported. Some other decisions of persuasive precedent remain in vastly unreported cases, access to which is solely available for the public by way of commercial me- ans in the form of either publications by current or former judges of the Court and clerks to the Court or alternatively privately-run legal databases, and so is payable. We consider the Courts’ practice of unreported cases ‘a partial restriction on the public right to access to justice’ and therefore, it constitutes an administrative act in legal nature. Thus, we believe that such an act as this must be subject to scrutiny in terms of its legal elements and that the Courts’ current (un)reporting practice calls for a critical examination into its legality in administrative law. Keywords: Administrative Law, Elements of Administrative Processing, Right to Access, Right to Information, Riht to A Fair Trial I. GİRİŞ Türk hukukunda yargı kollarının başında bulunan yüksek mah- kemelerin verdiği kararlar, emsal karar niteliği taşıdığından, benzer sorunlar yaşayan ve yaşadığı sorunları yargı önünde çözmeye çalışan kişilerin gerek ilk derece mahkemeleri gerekse -öngörülmesi halinde- bu kararların üst mahkemelerce incelenmesi aşamasında kendi lehle- rine olan kararlar ışığında talepte bulunmaları açısından son derece önemlidir. Ancak yüksek yargı organlarının kararlarının alenilik du- rumu incelendiğinde, bu konuda yüksek yargı mercilerinin uygulama birliği içinde olmadığı görülmektedir. Anayasa ve kanunların Resmî Gazete ve sair vasıtalarla herkesin erişimine açılması zorunlu kıldığı haller dışında, özellikle Yargıtay ve Danıştay’ın kararlarının çeşitli gerekçelerle tüm kararlar bakımından herkesin erişimine açık olmadığı görülmektedir. Bu durum da vatan- daş boyutunda ciddi mağduriyetlere yol açmaktadır. Uzun yıllardır çö- züm bekleyen bu sorun, 2007 yılının sonunda bir vatandaşın Yargıtay Başkanlığı’na başvurarak tüm kararların herkesin ücretsiz erişimine açılması talebinin reddedilmesi sonucunda idari yargıya taşınmıştır.