Türkiye Barolar Birliği Dergisi 151.Sayı

241 TBB Dergisi 2020 (151) Hakan PEKCANITEZ / Nedim MERİÇ 762’de ifade edilmiştir. Bu tanımdan yola çıkarak, niteliği bozulmadan bir yerden bir başka yere nakledilebilir ve maddî varlığa sahip olan şeyler, öncelikle taşınır mal olma özelliğine sahiptir. Taşınır mal kav- ramına elektrik, doğal gaz gibi doğal güçler (TMK m. 762), para ve kıy- metli evrak (İİK m. 88), sicile kayıtlı taşınır mallar, borçlunun üçüncü kişideki alacakları (İİK m. 106 f. 2), arazi üzerindeki büfe, çardak, ba- raka ve benzeri hafif yapılar (İİK m. 23) dâhildir. 12 Taşınır malların de- ğeri veya cinsi veyahut da başkaca özellikleri bakımından Kanun’daki düzenlemelere dikkat edilmelidir. Örneğin, İcra ve İflâs Kanunu’nda satış bakımından gemi siciline kayıtlı olmayan gemiler taşınır, sicile kayıtlı gemiler ise taşınmaz olarak kabul edilir (İİK m. 136). Taşınmaz mallar bakımından ise durum farklıdır. İcra ve İflâs Kanunu taşınmaz mallar için borçlunun talebine bağlı olarak satış yapılabileceğini düzenlememiştir. Satış işlemine yönelik bilgiler ve- rilirken öğretide 13 taşınır ve taşınmaz mal ayırımı yapılmadan borç- lunun satış talep edebileceği genel olarak ifade edilmiştir. Bu durum öğretinin borçlunun talebiyle taşınmaz satışının yapılabileceğine yö- nelik açık bir tespitte bulunduğu anlamına gelmez. Bununla birlikte öğretide Dönmez 14 açıkça taşınmaz malları zikrederek borçlunun satış talep edebileceği görüşünde olduğunu belirtmiştir. Yine bir kısım 15 ta- şınmaz malların satışının borçlu tarafından talep edilemeyeceği görü- şünde iken, Namlı 16 alacaklının/alacaklıların onayı varsa, borçlunun taşınmazın satışını talep edebileceği görüşündedir. Kanımızca borçlu- nun taşınmaz mallar bakımından dahi bir yıl gibi uzun bir süre ala- caklının arzusuna bağlı olarak satışın talep edilmesini beklemesinde hukukî yararı yoktur. Ancak taşınmaz mallar bakımından kanundaki 12 A. Lâle Sirmen, Eşya Hukuku, 5. Baskı, Ankara 2017, s. 487; Mehmet Ünal/Veysel Başpınar, Şeklî Eşya Hukuku, Ankara 2017, s. 30, 31; Saim Üstündağ, İcra Huku- kunun Esasları, İstanbul 2004, s. 250. 13 Baki Kuru, İcra ve İflas Hukuku El Kitabı, 2. baskı, İstanbul 2013, s. 602; Üstündağ, s. 238; Hakan Pekcanıtez/Oğuz Atalay/Meral Sungurtekin Özkan/Muhammet Özekes, İcra ve İflâs Hukuku, 11. bası, Ankara 2013, s. 355; Arslan/Ejder/Sema/ Hanağası, s. 322 Yıldırım/Deren Yıldırım, s. 207; Atalı/Ermenek/Erdoğan, s. 288. 14 R. Murat Dönmez, İcra ve İflâs Hukukunda Taşınmaz Malların Paraya Çevrilme- si, İstanbul 2010, s. 14, 15. 15 Elif Kısmet Aslan, İcra ve İflâs Hukukunda Taşınmaz Malların Açık Artırma Yo- luyla Paraya Çevrilmesi, İzmir 2004, s. 24; Timuçin Muşul, İcra ve İflâs Hukuku Esasları, 5. baskı, Ankara 2015, s 401. 16 Mert Namlı, İcra Hukukunda Taşınmaz Malların Haczi ve Paraya Çevrilmesi, İs- tanbul 2019, s. 341.