Türkiye Barolar Birliği Dergisi 151.Sayı

275 TBB Dergisi 2020 (151) Ferhat CANBOLAT / Günhan GÖNÜL KOŞAR III. BASIN YOLUYLA KİŞİLİK HAKKININ İHLALİNDE YARGI KARARLARINDA ESAS ALINAN ÖLÇÜTLER A. YARGITAY KARARLARINDA ESAS ALINAN ÖLÇÜTLER Yargıtay, basın yoluyla kişilik hakkı ihlali iddiasında bulunuldu- ğu hallerde istikrarlı biçimde şu tespitte bulunmuştur: “Basın özgür- lüğü ile kişilik değerlerinin karşı karşıya geldiği durumlarda; hukuk düzeninin, çatışan iki değeri aynı zamanda koruma altına alması dü- şünülemez. Bu iki değerden birinin diğerine üstün tutulması gerekti- ği, bunun sonucunda da, daha az üstün olan yararın daha çok üstün tutulması gereken yarar karşısında o olayda ve o an için korumasız kalmasının uygunluğu kabul edilecektir”. 61 Yargıtay’a göre kişilik hakkının basın yoluyla ihlalinde izlenecek yol ise şu şekildedir: “Bunun için temel ölçüt kamu yararıdır. Gerek yazılı ve gerekse görsel basın bu işlevini yerine getirirken, özellikle yayının gerçek olmasını, kamu yararı bulunmasını, toplumsal ilginin varlığını, konunun güncelliğini gözetmeli, haberi verirken özle biçim arasındaki dengeyi de korumalıdır. Yine basın, objektif sınırlar içinde kalmak suretiyle yayın yapmalıdır. O anda ve görünürde var olup da sonradan gerçek olmadığı anlaşılan olayların yayınından da basın so- rumlu tutulmamalıdır”. 62 Somut olayda basın özgürlüğüne mi yoksa kişilik hakkına mı ağırlık verileceğini belirlemede kullanılacak ölçütler, kümülatif olmak üzere, şunlardır: 1. Gerçeklik Yapılan yayının hukuka uygun olmasının birinci şartı gerçek ol- masıdır. Gerçeklik ilkesi haber vermenin yanı sıra eleştiri, değerlen- dirme ve yorumlama hallerinde de aranır. 63 Öte yandan gerçeklikten 61 Yargıtay HGK, E. 2011/4-278, K. 2011/376, T. 1.6.2011; Yargıtay HGK, E. 2006/4- 540, K. 2006/601, T. 27.9.2006; Yargıtay HGK, E. 2008/4-263; K. 2008/262, 19.3.2008; Yargıtay HGK, E. 2005/4-644; K. 2005/701, 7.12.2005; Yargıtay 4. HD, E. 2004/7980, K. 2005/5148, T. 10.5.2005; Yargıtay HGK, E. 2004/4-253; K. 2004/270, 12.5.2004; Yargıtay 4. HD, E. 2004/7746, K. 2004/8416, T. 28.6.2004; Yargıtay 4. HD, E. 2001/8795, K. 2001/12714, T. 24.12.2001. 62 Ibid. 63 Yargıtay HGK, E. 2011/4-278, K. 2011/376, T. 1.6.2011.