Türkiye Barolar Birliği Dergisi 151.Sayı

89 TBB Dergisi 2020 (151) Fulya KORKMAZ II. Davranış ve Fiil Kavramları ile Fiilin Tekliğini-Çokluğunu Belirleyen Kriterlerin Hırsızlık Suçu Bakımından Açıklanması A. Davranış, Fiil Hırsızlık suçu bakımından fiilin tekliğini ele almadan önce, dav- ranış ve fiil kavramlarını açıklamak gerekmektedir. Zira bu kavramla- rın kanunda bazı durumlarda birbiri yerine veya aynı anlama gelecek şekilde kullanıldıkları görülmektedir. 15 Ancak söz konusu kavramlar farklı anlamları içerdikleri gibi, her biri ceza hukukunda farklı sonuç- lara da neden olmaktadır. Bu nedenle, öncelikle bu kavramların ceza hukukundaki anlamlarını ortaya koymak uygun olacaktır. Modern ceza hukuku bakımından suç, kaynağını insandan alan bir fiilden oluşmaktadır. Kaynağını insan dışındaki canlı veya cansız varlıklardan alan fiiller ise insana yüklenebilmeleri halinde ceza hu- kukunu ilgilendirir. 16 Fiil, suçun maddî unsurunu oluşturur. Fiilden söz edebilmek için bazı objektif unsurların varlığı gereklidir. 17 Bu un- surlar, suçun analitik incelenmesi konusunda doktrinde yer alan farklı görüşlere göre farklı şekillerde gruplandırılabilir. 18 Şöyle ki suçun iki genel kurucu unsurunun bulunduğunu kabul eden teoriye göre suç, maddî ve manevî unsur olmak üzere iki kurucu unsurdan oluşmak- tadır. 19 Suçun maddî unsuruna vücut veren fiil ise pozitif ve negatif iki unsurdan oluşmaktadır. Pozitif unsurlar, başka deyişle, bulunması gerekli olan unsurlar; davranış, sonuç ve bunlar arasındaki nedensel- lik bağıdır. Bulunmaması gereken unsurlar, yani negatif unsurlar ise hukuka uygunluk nedenleridir. 20 15 Örneğin; TCK m. 43/2’deki “tek bir fiil” ibaresi “tek bir hareket” olarak anlaşılma- lıdır (Nevzat Toroslu/Yüksel Ersoy, “Kanunlaşmaması Gereken bir Tasarı”, TBB, Türk Ceza Kanunu Reformu, İkinci Kitap, (Makaleler, Görüşler, Reformlar), TBB Yayınları: 71, Ankara, 2004, s. 13; Toroslu/Toroslu, s. 364). 16 Mantovani, Diritto Penale, Parte Generale, IX Edizione, Cedam, 2015, s. 119; To- roslu/Toroslu, s. 131. 17 Toroslu/Toroslu, s. 131. 18 Suçun analitik incelenmesi konusunda bakınız: Nurullah Kunter, Suçun Maddî Unsurları Nazariyesi, İsmail Akgün Matbaası, İstanbul, 1954, s. 3 vd.; Uğur Alaca- kaptan, Suçun Unsurları, Sevinç Matbaası, Ankara, 1975, s. 8 vd. 19 Mantovani, s.101, 102; Francesco Antolisei, Manuale di Diritto Penale, Parte Ge- nerale, Giuffrè Editore, Milano, 2003, s. 214; Eugenio Florian, Parte Generale del Diritto Penale, Terza Edizione, Rinnovata, Volume I, Casa Editirice, Dottor Fran- cesco Vallardi, Milano, 1926, s. 368; Vincenzo Manzini, Trattato di Diritto Italiano, UTET, Torino, 1961, s. 608; Francesco Carrara, Programma del Corso di Diritto Criminale, Parte Generale, Vol. I, Casa Editrice Libraria “Fratelli Cammelli” (Raf- faello Contı, Proprietario), Firenze, 1897, s. 94. 20 Toroslu/Toroslu, s. 131-132.