Türkiye Barolar Birliği Dergisi 152.Sayı

240 Limited Şirkette Ortakların Ek Ödeme Yükümlülüğü Ek ödeme yükümlülüğünün bu nedenle ortaklık sıfatını aşan bir sonuç doğurduğu söylenebilir. Diğer yandan, ayrılan ortak bakımın- dan ek ödeme yükümlülüğünün devamı hususunda, ortağın hangi se- beple şirketten ayrıldığının herhangi bir ehemmiyeti yoktur. Ayrılan ortağın şirket payını kısmen veya tamamen üçüncü kişiye devretmesi, şirketten çıkartılması ya da kendi isteği ile çıkması arasında bir ayrım yoktur. B. EK ÖDEME YÜKÜMLÜLÜĞÜNÜN DEVAMI İÇİN GEREKEN ŞARTLAR 1. Şirketin İflas Etmesi TTKm. 604/1 hükmüne göre, şirket, ortağın şirketten ayrılmasının tescil edildiği tarihten itibaren iki yıl içinde iflas etmişse bu eski ortak- tan da ek ödeme yükümlülüğünün ifasını talep edebilir. Zira limited şirketin iflasının açılmasıyla birlikte, ek ödemeler de kendiliğinden muaccel olacaktır (TTK m. 603/2). Ayrılan ortağın ek ödeme yükümlülüğünden doğan sorumlulu- ğu, sadece şirketin iflası halinde söz konusudur. Başka sebeplerle ay- rılan ortak açısından ek ödeme yükümlülüğü, kanun uyarınca talep edilemez. 71 Örneğin alacaklılar, şirketi haciz yoluyla takip etmelerine karşın, alacaklarının tamamını tahsil edemediklerinde, ayrılan ortağa başvuramazlar. Bunun da en önemli nedeni, ek ödeme kurumunun hukuki niteliği gereği içe dönük olması, yükümlülüğünün şirkete karşı sorumluluk yüklemesidir. İflas halinde ayrılan ortağın sorumluluğu- nun devam etmesi ise öncelikle şirket alacaklılarını koruma düşünce- sidir. Olası bir finansal güçlük durumunda, ortağın şirketten ayrılmak yoluyla ifa etmesi gereken ek ödeme yükümlülüğünden kurtulması engellenmiş olmaktadır. 2. Halef Tarafından Yükümlülüğün İfa Edilmemiş Olması Ayrılan ortaktan ek ödeme yükümlülüğünün talep edilebilmesi için gereken bir diğer şart, onun halefine ödeme için yapılan başvuru- nun sonuçsuz kalmasıdır. TTK m. 604/2 hükmünde, halef tarafından yerine getirilmemiş olması olarak vurgulanmıştır. Yerine getirmemek 71 Yavuz, s. 162; Karakılıç, s. 132-134; Şener, s. 440-441; Pulaşlı, s. 836.