Türkiye Barolar Birliği Dergisi 152.Sayı

28 Türk Ceza Hukukunda Ayrımcılık Suçunun Cinsel Yönelimi Koruma Fonksiyonu maktadır. Bu nedenle, daha önce açıklanan Anayasa ve özel kanun- larda güvence altına alınan eşitlik ilkesi ve ayrımcılık yasağına ilişkin düzenlemelerden yola çıkılarak tanınan hakların ve sağlanan güven- celerin bu kişileri kapsayacak şekilde uygulanmadığı yönünde çeşitli eleştiriler sıkça dile getirilmektedir. 85 Öte yandan, kamuoyunda cinsel yönelimleri nedeniyle bazı kişi veya grupların zaman zaman bu tercih- lerini açığa vurmaktan korktukları, bazı hak ihlallerine maruz kaldık- ları, günlük hayatta aşağılanarak hakarete uğradıkları yönünde çeşitli şikayetler gündeme gelmektedir. Bu yöndeki eleştiri ve şikayetlerin bir kısmı, ceza hukuku alanını ilgilendirmekte olup, bu ayrımcılığa ne- den olan davranışların suç olarak düzenlenmesi yönündeki talepleri beraberinde getirmektedir. Ülkemizde cinsel yönelimlerin ayrımcılık suçu kapsamında ele alınıp alınmayacağı hususu, 2005 yılında yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın hazırlık aşamalarında gündeme gelmiştir. Bu bağlamda “cin- sel yönelim” Kanun Tasarısının ayrımcılığı düzenleyen 124. maddesi kapsamına dahil edilmiş, ancak bu ifade TBMM Adalet Komisyonu tarafından Tasarıdan çıkarılmıştır. 2009 yılında hazırlanan ve TCK’nın 122. maddesini değiştirmeyi amaçlayan Tasarının 3. maddesinde yer alan ‘cinsel kimlik’ ibaresi de sonradan kaldırılmıştır. Devam eden süreçte, TCK’nın 122. maddesi 2014 yılında hazırlanan ve kanunlaşan 6529 sayılı Kanun’un 15. maddesi ile yeniden düzenlenmiş ancak ‘cin- sel yönelim’ nedeniyle ayrımcılığına yer verilmemiştir. 86 6529 sayılı Kanun ile TCK’nın 122. maddesinde yer alan ‘ve benzeri sebeplerle ayırım yapılarak’ ifadesinin kaldırılması ile birlikte cinsel yönelimi farklı olanlara karşı madde metninde sayılan davranışlar suç olarak görülmesi imkânı kalmamıştır. b. Karşılaştırmalı Hukuk Verileri Dünyada, cinsel yönelim veya diğer nedenlerle gerçekleşen bazı filleri ayrımcılık veya nefret suçu olarak düzenleyen kanunların başlı- ca iki sistemi benimsediği görülmektedir. Bir kısım ülkeler bu suçları 85 Özbek s.156 vd. 86 Özbek s.145.; “Kanun koyucu, 122. maddede gösterilen ve ayırımcılık yasağı kap- samına alan sebeplerin tümünü objektif olarak dikkate almış, bu sebepler arasın- da ayırıma gitmemiş veya sadece bazılarından dolayı kişi hürriyetini koruma yo- lunu seçmemiştir”. Bkz. Şen Ersan, Nefret ve Ayırımcılık (2).