Türkiye Barolar Birliği Dergisi 153.Sayı

172 Suçta Kullanılmak Üzere Hazırlanan Eşyanın Müsaderesi (3) Suçta kullanılan eşyanın müsadere edilmesinin işlenen suça nazaran daha ağır sonuçlar doğuracağı ve bu nedenle hakkaniyete aykırı olacağı anla- şıldığında, müsaderesine hükmedilmeyebilir. (4) Üretimi, bulundurulması, kullanılması, taşınması, alım ve satımı suç oluşturan eşya, müsadere edilir. (5) Bir şeyin sadece bazı kısımlarının müsaderesi gerektiğinde, tümüne zarar verilmeksizin bu kısmı ayırmak olanaklı ise, sadece bu kısmın müsade- resine karar verilir. (6) Birden fazla kişinin paydaş olduğu eşya ile ilgili olarak, sadece suça iştirak eden kişinin payının müsaderesine hükmolunur.” Kazanç müsaderesi ise TCK m. 55 uyarınca ‘’Suçun işlenmesi ile elde edilen veya suçun konusunu oluşturan ya da suçun işlenmesi için sağlanan maddi menfaatler ile bunların değerlendirilmesi veya dönüştürülmesi sonucu ortaya çıkan ekonomik kazançlar” veya “Müsadere konusu eşya veya maddi menfaatlere elkonulamadığı veya bunların merciine teslim edilmediği haller- de, bunların karşılığını oluşturan değerler” hakkında uygulanır. Müsadereye konu şeyin mülkiyet hakkı devlete geçtikten sonra, devletin bu eşyayı imha etmesi veya elde tutması onun takdirine bı- rakılmıştır. Dolayısıyla bir eşyanın imhasından veya kullanımdan kal- dırılmasından söz edilen hallerde de aslında kastedilen müsaderenin uygulanmasıdır. Yani müsadere kavramı, imha edilecek ya da kulla- nımdan kaldırılacak eşyayı da kapsamaktadır. 10 II. MÜSADERENİN HUKUKİ NİTELİĞİ Mülga TCK’nın yürürlükte olduğu dönemde müsaderenin ek bir ceza mı yoksa güvenlik tedbiri mi yahut da kendine özgü (sui gene- ris) bir kurum mu olduğu tartışmalıydı. 11 O dönemde Yargıtay, ön- celeri müsadereyi mahkûmiyetin yasal sonucu niteliğinde ceza ola- rak nitelendirmiş; 12 daha sonra müsaderenin bir ceza değil, güvenlik 10 Nur Centel/Hamide Zafer, Ceza Muhakemesi Hukuku, Beta Yay., İstanbul 2018, s. 980. 11 İtalyan hukukunda baskın görüşün müsaderenin fer’i ceza niteliğinde olduğuna dair bkz. Aydın, s. 144, 145. 12 Yargıtay 3. CD, T: 03.10.1946, E: 7579/K: 9425. (Kazancı içtihat veri tabanı, S.E.T: 10.01.2021.)