Türkiye Barolar Birliği Dergisi 153.Sayı

9 TBB Dergisi 2021 (153) Fahri Gökçen TANER Tasarı’da yer alan bu önemli hata, Kararname’de giderilmiş ve kırılgan grup tanımı içinden kadınlar çıkartılmıştır. Sonuç olarak Kararname’de benimsenen kırılganlık statüsünün adli destek görevli- lerince belirlenmesine yönelik uygulama, yerinde ve A.B. Direktifiyle uyumludur. Bu noktada hem Tasarı’da hem de Kararname’de benimsenen ve ceza muhakemesi açsından yerinde olmayan bir düzenleme biçimin- den bahsetmek gerekir. Her iki düzenlemenin de mağduru koruyucu ve destekleyici tedbirlerle, mağdurun ceza muhakemesinde dinlen- mesi konusundaki tedbirleri, aynı yerde ve birbirine paralel olarak düzenleme amacı taşıdığı görülmektedir. Oysa konunun yalnızca mağdur bakımından düzenlenmesi ceza muhakemesi bakımından işlevsel değildir. Zira kırılgan kişi, mağdur olabileceği gibi, tanık da olabilir. Dolayısıyla kırılgan tanıkların dinlenmesiyle ilgili düzenle- menin, Kararname’de değil, CMK’da, hem mağdur hem de tanıkla- rı kapsayacak şekilde yapılması uygun olurdu. Aşağıda ele alınacak olan CMK’nın 236. maddesinde yapılan düzenlemeye bakıldığında, Tasarı’nın 9/1. maddesinin, söz konusu düzenlemeye esin kaynağı olduğu görülmektedir. Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi ise, CMK’da değişiklik yapıldıktan yaklaşık 8 ay sonra yayımlanmıştır. Bu düzen- leme mağdura ilişkin sorunu çözmektedir. Ancak, bu çalışmanın kap- samında olmamakla beraber, konunun tanıklığa ilişkin boyutunun da CMK’da mutlaka ayrıca düzenlenmesi gerekmektedir. III. İç Hukukta Tanık Kavramı, AİHM’nin Tanık ve Bu Bağlam- da Mağdur Kavramına Yaklaşımı ve AİHS’nin Mağdura Soru Sorma Hakkı Bağlamında Suç İsnadı Altında Olan Kişilere Sağladığı Güven- celer CMK’nın 236/1. maddesinde, “mağdurun tanık olarak dinlenmesi ha- linde, yemin hariç, tanıklığa ilişkin hükümler uygulanır” hükmü yer almak- tadır. Öğretide, katılan sıfatını alan mağdurun da tanık sayılacağını kabul eden yazarlar 21 olduğu gibi; burada atfın yalnızca dinleme usu- 21 Veli Özer Özbek - Koray Doğan - Pınar Bacaksız - İlker Tepe, Ceza Muhakemesi Hukuku, 10. Bası, Ankara 2017, s. 619; Bahri Öztürk - Durmuş Tezcan - Musta- fa Ruhan Erdem - Özge Sırma Gezer - Yasemin F. Saygılar Kırıt - Özdem Özay- dın - Esra Alan Akcan - Efser Erden Tütüncü: Nazari ve Uygulamalı Ceza Mu- hakemesi Hukuku, 14. Bası, Ankara 2020, s. 332; Faruk Turhan, “Tanıklara Ye- min Verilmesine İliskin Ceza Muhakemesi Kanunu Hukumlerinin Elestirel Bir