Türkiye Barolar Birliği Dergisi 153.Sayı

10 Kırılgan Mağdurun Beyanının CMK’nın 236. Maddesi Uyarınca Alınması ve Uygulanan ... lüne yapıldığını, dosya inceleme yetkisine sahip bir süje olan katıla- nın tanık sıfatı taşıyamayacağını savunan yazarlar 22 da vardır. Biz de muhakemeye zaten süje olarak kabul edilmiş olan ve kendisine başta dosya inceleme olmak üzere çeşitli haklar tanınan katılanın, bünye- sinde tanık sıfatı taşımasının uygun olmadığı 23 düşüncesindeyiz. Zira katılan şahsı itibariyle taraftır ve aynı kişinin, iki ayrı ceza muhake- mesi süjesi olarak hareket etmesi mümkün değildir. Ancak belirtmek gerekir ki bu tartışma tamamen iç hukuka ilişkin olup, AİHM’nin gö- zünde “ özerk bir kavram ” olarak ele alınan tanık 24 terimi bakımından herhangi bir etki doğurmamaktadır. AİHM’nin yaklaşımı uyarınca tanık, sanığa isnat edilen fiil hak- kında bilgi veren kişidir. 25 AİHM’nin bu kavrama yüklediği özerk Degerlendirmesi”, Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi , C. XXIV, Y. 2020, S. 4, s. 374. Turhan, başta CMK’nın 236. maddesi olmak üzere suc magduru tanıkların dinlenmesine ve korunmasına ilişkin özel hükümlerin diğer tanıklara uygulanması söz konusu olmadığı için, suç mağduru tanıkların özel bir statüye sahip olduğunun altını çizmektedir. 22 Metin Feyzioğlu, Ceza Muhakemesi Hukukunda Tanıklık, Ankara 1996, s. 43; Nevzat Toroslu- Metin Feyzioğlu, Ceza Muhakemesi Hukuku, 19. Bası, Ankara 2019, s. 226; Cumhur Şahin- Neslihan Göktürk, Ceza Muhakemesi Hukuku, C. II, 9. Bası, Ankara 2019, s. 37; Devrim Aydın, Ceza Muhakemesinde Deliller, Ankara 2014, s. 77; Burcu Dönmez, “Anayasa Mahkemesi Kararları Işığında Gizli Tanık- lara Soru Sorma Hakkının Kullanılması”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi , Y. 2016, S. 127, s. 123 ve 124; Nur Centel- Hamide Zafer, Ceza Muhakemesi Hukuku, 19. Bası, İstanbul 2020, s 288. 23 Toroslu-Feyzioğlu, s. 226. 24 Cristoph Grabenwarter, European Convention on Human Rights Commentary, München 2014, s. 161; Frédéric Sudre - Jean-Pierre Marguenaud - Joel Andri- antsimbazovina - Adeline Gouttenoıre, - Michel Levinet, Les grands arrets de la Cour européenne des Droits de l’Homme, 5. édition, Paris 2009, 398; Jean-Chris- tophe Saint-Pau, “Les obstacles au contradictoire: l’exemple de l’anonymat des témoins”, Le contradictoire dans le procès pénal içinde, Paris 2012, s. 124; Tom Barkhuysen - Michiel Van Emmerik - Oswald Jansen - Masha Fedorova, “Right to Fair Trial”, Theory and Practice of the European Convention on Human Rights içinde, Editors: Pietr Van Dijk - Fried Van Hoof - Arjen Van Rijn - Leo Zwaak, 5. edition, Cambridge 2018, s. 639. Bkz. Damir Sibgatullin/Rusya, 24.09.2012, §45; Asch/Avusturya, 26.04.1991, §25; Vera Fernández-Huidobro/İspanya, 06.04.2010; §144; Kostovski/ Hollanda, 20.11.1989. § 40. 25 Giulio Ubertis, Principi di procedura penale europea, 2. edizione, Milano 2009, s. 72; Frédéric Sudre - Jean Pierre Marguenaud - Joel Andriantsimbazovina - Adeline Gouttenoire - Michel Levinet: Les grands arrets de la Cour européenne des Droits de l’Homme, 5. édition, Paris 2009, s. 398; Hakan Karakehya, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6. maddesi (Adil Yargılanma Hakkı) Bağlamında Ceza Muhakeme- sinde Duruşma, Ankara 2008, s. 121; Osman Doğru, Sanık Öğüten Çarklar - İnsan Hakları Açısından Türkiye’de Ceza Adalet Sistemi, 2. Bası, İstanbul 2012, s. 74.