Türkiye Barolar Birliği Dergisi 153.Sayı

12 Kırılgan Mağdurun Beyanının CMK’nın 236. Maddesi Uyarınca Alınması ve Uygulanan ... Öte yandan Avrupa bazında dahi, bu genellemeye uymayan ör- neklere rastlamak mümkündür. Örneğin Kuzey Avrupa hukuk gele- neğinde; Kuzey Batı hukuk sistemlerinde (Danimarka, İzlanda Norveç) mağdur yalnızca tanık sıfatı alırken, Kuzey Doğu hukuk sistemlerin- de (İsveç ve Finlandiya) mağdur davaya katılma hakkına da sahiptir. 31 Görüldüğü üzere konu, basit bir Kıta Avrupası-Ortak Hukuk sistemi karşılaştırması yapılarak geçilecek düzeyde basit değildir. Bu çalışma- da da görüldüğü üzere; Ortak Hukuk sisteminde, kırılgan tanık başlığı altında, aslında doğrudan mağdurla ilgili pek çok gelişme yaşanmak- tadır. AİHM ise, tüm bu tartışmaların en tepe noktasında, her bir ülke- nin uygulamalarının adil yargılanma hakkının gereklerine uygunluğu konusunda karar vermektedir. Dolayısıyla Ortak Hukuk ülkelerinde, mağdurun muhakemedeki hakları bağlamında yapılan tartışmalar, Kıta Avrupası ülkelerinde de yankılanmaktadır. 32 Bu nedenle bu çalış- mada kırılgan tanıktan bahsedilen yerlerde, bu ayrım gözden kaçırıl- mamalı ve çalışmanın mağdura odaklandığı unutulmamalıdır. Mağdurun ve katılanın beyanıyla, sanığın ya da tanığın beyanı arasında delil teşkil etme değeri bakımından herhangi bir derece farkı yoktur. 33 Dolayısıyla tüm deliller nasıl değerlendiriliyor ve akıl süzge- cinden geçiriliyorsa, bu beyanlar da aynı işleme tabi tutulacaktır. Bu noktada elbette şüpheli ve sanıkla, mağdur arasında var olan menfaat çatışması gözetilmelidir. 34 Burada, delillerin ortaya konulmasındaki temel ilkelerle adil yar- gılanma hakkının zımni unsurları olan çelişme ve silahların eşitliği ilkelerinin bir araya gelmesi söz konusudur. Adil yargılanma hakkı bakımından esas olan; sanığa, delil sunma ve aleyhine ileri sürülen delillere etkili bir şekilde karşı çıkma imkânının tanınmasıdır. 35 Mağ- durun beyanı da dahil olmak üzere tüm delillerin ortaya konulması; sanığın hazır bulunduğu bir duruşmada, aleni ve çelişmeli bir şekilde gerçekleşmelidir. 36 31 Antonsdóttir, s. 309 ve 310. 32 Antonsdóttir, s. 309. 33 Metin Feyzioğlu- Fahri Gökçen Taner, Ceza Muhakemesinde İspatın Ölçütü Ola- rak Vicdani Kanaat, İstanbul 2015, s. 341 ve 342; Aydın, s. 78. 34 Aydın, s. 78. 35 Barkhuysen-Van Emmerik-Jansen-Fedorova, s. 640. 36 Jean-François Renucci, Droit Européen des Droits de l’Homme, 2. édition, Pa- ris 2012, s. 569, dn. 1184. Al-Khawaja ve Tahery/Birleşik Krallık (Büyük Daire),