Türkiye Barolar Birliği Dergisi 153.Sayı

305 TBB Dergisi 2021 (153) Barış DEMİRSATAN uygulanan hükümsüzlük rejiminin temelinin atıldığı ifade edilebilir. Karar tarihi itibarıyla Evlilik Davaları Kanunu yürürlükte olmasa da 1925 yılında yürürlüğe konmuş benzer içeriğe sahip “ Supreme Court of Judicature (Consolidation) Act ” başlıklı yasal düzenlemeden hareket edilmiştir. S v S [1997] 2 FLR 100 kararında evlilik sözleşmesinin hâkimin takdir yetkisini sınırlamayan ancak bu hususta göz önünde bulundu- rulabilecek bir vakıa olduğuna işaret edilmiştir. N v N [1997] 1 FLR 900 kararında da aynı yönde, İsveç hukukuna göre İsveç’te akdedi- len sözleşmenin İngiliz hukuku uyarınca hükümsüz olmakla birlikte, boşanmanın mali sonuçlarının takdirinde maddi bir vakıa sayılacağı belirtilmiştir. 25 K v K (2003) 1 FLR 120 kararında da evlilik sözleşmesinin boşan- ma sonuçlarına etkili olabilmesi için gerçekleşmesi lazım gelen koşul- lar tartışıldıktan sonra, somut olayda sözleşme kapsamında kadın eşe 125.000 sterlin tutarında ödeme yapılması, eşin kariyerini çocuklar için arka plana atması nedeniyle adaletsiz bulunmuştur. Bu kararda evli- lik sözleşmesinin hükümde dikkate alınabilmesi için gerekli koşullar arasında tarafların sözleşme metnini ne kadar anlayabildiği, hukuki danışmadan yararlanılması, sözleşmenin serbest irade eseri olması, malvarlığının açıkça ortaya konulmuş olması, evlilikte çocuğun doğu- munun nazara alınmış olup olmaması, bir tarafın güçlü konumunu su- iistimal etmemesi, sözleşmenin adaletsiz sonuçlara yol açmaması yer almaktadır. Bu kararla birlikte evlilik sözleşmeleri, boşanmanın mali sonuçlarının takdirinde sıradan bir vakıa olmaktan öte önemli bir öl- çüt olarak nazara alınmaya başlanmıştır. 26 Global Perspectives, Editör: Frederik Swennen, Heidelberg 2015, s. 181-182; Ge- nel olarak: Jonathan Herring, Relational Autonomy and Family Law, Heidelberg 2014, s. 35; Anne Sanders, “Private Autonomy and Marital Property Agreements”, The International and Comparative Law Quarterly, C. 59, S. 3, Temmuz 2010, s. 571. N v N (1999) FCR 582 kararında da İngiltere’de ve İngiliz vatandaşları tara- fından akdedilmiş evlilik sözleşmesi, kamu düzenini ihlal ettiği gerekçesiyle hü- kümsüz sayılmıştır. Lowe, s. 6. 25 Lowe, s. 6. 26 James Freeman/Hilary Coveney/Victoria Francis/Philippa Cunniff, “Guarding the Triple Crown: Pre-Nuptial Agreements in Three Jurisdictions”, Family Law, C. 38, 2008, s. 239. Öyle ki benzer olgulara dayanan ancak evlilik sözleşmesi ku- rulmayan Miller v Miller [2006] UKHL 24 kararında beş milyon sterline hükmedi- lirken K v K’da belirtilen tutara karar verilmekle yetinilmesi evlilik sözleşmesinin